poniedziałek, 22 lutego 2016

O nadzwyczajnym skarbie, który niszczymy, trując się przy okazji

O nadzwyczajnym skarbie, który niszczymy, trując się przy okazji


Autor: Piotr Waydel


Czy jest to możliwe, aby w majestacie prawa niszczyć środowisko i eksmitować ludzi z ich ojcowizny, pretekstem do czego jest pozbywanie się ogromnych dochodów za ułamek wartości? Kto rozsądny pali skarby, żeby uzyskać trochę brudnego i trującego ciepła.


Takim wyjątkowym i absolutnie niedocenianym skarbem jest węgiel brunatny.
Powstał w trzeciorzędzie ze szczątków roślin obumarłych bez dostępu powietrza.
Polska posiada jego ogromne złoża, jak również węgla kamiennego, metanu i gazu oraz wiele innych skarbów - w tym tytan. Ogromna większość z tych zasobów była niedostępna dla dotychczasowych technologii. Wszystkie zasoby zbyt głębokie, zawodnione, zametanowione czy zbyt cienkie lub zbyt trudne dla ich fizycznego wydobycia, nie były uwzględniane w oficjalnych oszacowaniach Państwowego Instytutu Geologicznego, jako nieeksploatowalne, co nie oznacza, że nie istniały i nie były rozpoznane.

Wydobycie węgla brunatnego w Polsce w 2008 roku wyniosło 59,5 miliona ton, w większości z kopalni w Adamowie, Bełchatowie, Koninie i Turowie i było o niecałe 2 miliony większe niż w roku 2007. Prawie cały ten surowiec został odstawiony do elektrowni - Bełchatów (4,32 GW), Pątnów - Adamów - Konin oraz Turów I i Turów II, emitując oprócz CO2 znaczne ilości tlenków, siarczków, pyłów, jak również dioksyn. Tylko około 1 miliona ton zostało wyeksportowane, a nieznaczna część zużyta na inne cele.

Węgiel brunatny posiada zawartość węgla 62% - 78%, niską kaloryczność (od 2 do 4 tyś kcal/kg), małą zwięzłość, dużą zawartość siarki - 3-4%, i wysoką popielność -do 40%. W związku z tym jego spalanie jest wyjątkowo niekorzystne dla środowiska naturalnego. Energia elektryczna uzyskana dzięki niemu, jest w związku z tym najbrudniejszą energią ze wszystkich masowo stosowanych technologii. A w Polsce z węgla kamiennego i brunatnego uzyskuje się 97 % tej energii przy średniej światowej na poziomie 63%.

Ponieważ węgiel brunatny jako surowiec energetyczny jest nisko ceniony, to opłaca się go pozyskiwać wyłącznie z płytko położonych złóż metodą odkrywkową. Oczywiście jeśli nie uwzględniać kosztów środowiskowych i społecznych. Takie działanie niszczy nie tylko tereny samej kopalni, ale również przyległe. Powoduje zakłócenie układów wód gruntowych i głębszych na znacznym obszarze.
Wydobywanie węgla brunatnego przy pomocy kopalni odkrywkowych jest nie tylko szkodliwe dla środowiska, ale również jest irracjonalne ekonomicznie oraz świadczy o braku wiedzy na temat istniejących możliwości i technologii.

Z węgla brunatnego można pozyskać o wiele większe korzyści niż używając go do spalania. W dodatku z ogromną korzyścią dla środowiska i bez wydobywania go na powierzchnię. Oraz z dowolnych głębokości.
Istnieje technologia, która pozwala, w procesowaniu podziemnym, na pozyskanie kwasu huminowego z części miękkich węgla brunatnego. Bez żadnego niszczenia powierzchni, bez naruszania stabilności terenów.

Aby ziemia była urodzajna, potrzebna jest próchnica, której najważniejszymi składnikami są kwasy humusowe. Należą do nich kwasy huminowe, kwasy ulminowe i kwas fulwowe. Są to wielkocząsteczkowe związki organiczne o składzie zależnym od związków organicznych z których powstają. Ich budowa, jako bardzo złożona i różnorodna nie jest do końca poznana.

Kwasy huminowe są trudno rozpuszczalne w wodzie i najczęściej występują w postaci koloidów. Nadają glebie ciemny kolor. Ich rola w tworzeniu próchnicy jest nie do przecenienia. Nie tylko dlatego, że zawierają środki odżywcze dla roślin, takie jak azot, magnez, wapń, fosfor, siarkę i inne, które w miarę postępującej mineralizacji stają się dostępne dla roślin. Również dlatego że powodują sklejanie, łączenie cząstek glebowych w grudki i ziarenka, które są nie tylko w znacznym stopniu odporne na wymywanie przez wodę ale również ją zatrzymują. Gleba jest dzięki nim pulchna i chłonna. Powoduje to zatrzymywanie składników pokarmowych i wilgoci, jednocześnie nie utrudniając dostępu powietrza. Są to wyjątkowo korzystne warunki zarówno dla roślin jak i niezbędnych drobnoustrojów.

Zawartość kwasów huminowych nawet w urodzajnej glebie jest niewielka - setne części procenta, a wpływ na jej urodzajność ogromny. Niewiele tego kwasu potrzeba aby nawet z pustyni zrobić wyjątkowo urodzajne tereny. Zwłaszcza, że umożliwiają również bezpośrednie pobieranie pary wodnej z pustynnego powietrza.

Jak udowodniły badania nawet sceptycznej do tych rozwiązań Akademii Rolniczej, zastosowanie kwasu huminowego z nawozami siarkowymi i uzupełnieniu do właściwego poziomu trzech znanych podstawowych składników nawozowych sprawia, że plony są trzy, a nawet cztery razy wyższe. Dodatkowo kwas huminowy ma właściwości ochronne przed niektórymi pasożytami.

Wysiłki państw arabskich w kierunku nawadniania piasków, aby móc je obsadzać roślinami, są skazane na niepowodzenie, a kosztują ich już wiele miliardów. Zarówno woda jak i środki odżywcze natychmiast wsiąkają i stają się niedostępne dla roślin. Bez kwasu huminowego, którego nawet niewielka ilość wiąże piaski w gruzełki i zatrzymuje wodę niewiele można osiągnąć w tym kierunku. Właściwie dobrana jego ilość, nawet bez dodatkowego nawożenia, zapewnia natychmiastowy bujny wzrost roślin na pustyni przy pięciokrotnie mniejszym zapotrzebowaniu na wodę. Stąd ogromne zainteresowanie tych krajów jego zakupem.

Wyrazili zainteresowanie zakupem na początek 5 milionów ton!!!

W USA istnieją zakłady przetwarzające węgiel brunatny wydobyty już na powierzchnię na kwas huminowy. Jego cena rynkowa wynosi 15$ za galon, czyli około 3.000 $ za tonę i mimo to jest bardzo opłacalna dla rolników, dzięki znacznie wyższym plonom.

Znacznie bardziej opłacalne od wytwarzania na powierzchni jest pozyskiwanie kwasu huminowego bezpośrednio z podziemnych pokładów. Bez szkody dla środowiska i bez naruszenia równowagi gruntowej.
Dla opłacalności tej technologii nie ma znaczenia miąższość pokładów, ich regularność, zawodnienie, zametanowienie czy głębokość. Dostępne i opłacalne stają się również praktycznie wszystkie zasoby uznawane za nieeksploatowalne. Koszt produkcji kwasu huminowego w tej technologii wynosi około 100$ za tonę. Różnica w opłacalności w porównaniu ze spalaniem jest absolutnie nieporównywalna. Nawet bez uwzględnienia kosztów środowiskowych i społecznych oraz kosztów wynikających z nakazów unijnych ograniczających emisję, opłacalność jest wyższa o tysiące procent.

Technologia ta pozwala na zamianę pod ziemią części miękkich węgla brunatnego na kwas huminowy.

To co jest utrapieniem i utrudnieniem przy spalaniu jest zamieniane na czarny skarb. Pod ziemią pozostają pokłady praktycznie czystego węgla o dużej porowatości, z których można ewentualnie pozyskiwać gaz syntezowy i energię cieplną w procesowaniu bezpośrednio pod ziemią. Daje to znacznie tańszą energię niż uzyskana przy konwencjonalnym spalaniu oraz gaz syntezowy, który można przetworzyć na paliwo płynne. Poziom emisji jest na poziomie 250 kg CO2 na 1MWh, co z nawiązką spełnia wymagania unijne w tym względzie.

Właścicielem technologii kompleksowej ekstrakcji kwasu huminowego w podziemnym procesowaniu węgla brunatnego i związanym z nią patentów jest Profesor Bohdan Żakiewicz, nominowany do Nagrody Nobla w dwóch kategoriach na rok 2010 w związku z tą i innymi technologiami.

Metoda ta polega na wprowadzeniu, poprzez sieć poziomych kanałów w złożu, kultur bakterii przetwarzających miękkie jego części na kwas huminowy i metan. Pozwala na pozyskiwanie z jednego otworu produkcyjnego milion ton kwasu rocznie.

Jest to absolutna nowość na rynkach światowych. Amerykańska produkcja kwasu huminowego z już wydobytego i rozdrobnionego węgla brunatnego jest znacznie droższa, a jej moc przerobowa dziesięciokrotnie mniejsza.

Proces ten pozwala również na otrzymywanie zamiennie olbrzymich ilości metanu, kosztem zmniejszenia produkcji kwasu huminowego. W sposób całkowicie kontrolowalny. Jest to bardzo opłacalne, ale nieporównanie mniej niż produkcja samego kwasu.

Jeszcze bardziej opłacalna jest podziemna ekstrakcja kwasu huminowego ze złóż węgla brunatnego w synergicznym połączeniu z innymi technologiami Profesora Żakiewicza.

Piotr Waydel


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Technologia na miarę Nobla

Technologia na miarę Nobla


Autor: Piotr Waydel


Czy z węgla można uzyskać czystą energię i paliwo syntetyczne bezpośrednio w złożu? Czy jest to opłacalne? Czy można zagospodarować niedostępne dla dotychczasowych technologii zasoby?


W roku 2008 Polska zużyła 159.300 GWh, a w roku 2009 156.200 GWh energii elektrycznej. Około 90% tej energii powstało w elektrowniach węglowych, z czego 1,6 raza więcej w tych, które spalają węgiel kamienny. Ich łączna moc to prawie 16 GW.
Samego węgla kamiennego mamy bardzo dużo. Dla używanej w Polsce zabytkowej i wyjątkowo niebezpiecznej technologii, opartej o jego fizyczne wydobycie przy udziale ludzi, potwierdzona jest dostępność 4,6 miliarda ton z 14 miliardów ton zbadanych.

Łączna szacowana ilość na głębokościach dostępnych, choć nieopłacalnych dla wspomnianych technologii wydobywczych (które nie mogą zejść poniżej tysiąca metrów z kawałkiem) to ponad 60 miliardów ton. Głębiej znajdują się daleko większe zasoby, co najmniej o rząd wielkości większe. Polska jest wyjątkowo zasobna w ten surowiec, tak jak i w węgiel brunatny oraz gaz, którego mamy ogromne ilości w głębszych pokładach nie tylko łupków skalnych. W przeliczeniu na głowę ludności mamy największe ilości surowców energetycznych na świecie.

Mimo, że te zasoby znane są od dawna, nie można ich było wydobywać, ponieważ naruszało to interesy ZSRR. Teraz pewnie niedługo się okaże, że firmy z innych krajów, które „w ciemno" wykupiły koncesję, oczywiście w oparciu o rozpoznane "dostępne" ilości, zupełnie „nieoczekiwanie" odkryją te i inne zasoby, będące tajemnicą tylko dla narodu polskiego. Zwłaszcza, że badania satelitarne pozwalają na oszacowanie wszelkich podziemnych zasobów do głębokości 10.000 do 12.000 m z dokładnością 2% - 3%.

A Główny Geolog Kraju chwali się (na posiedzeniu podkomisji d.s. energetyki), że w dużej części dzięki niemu rozdane są już koncesje na połowę Polski. W połączeniu z nowym prawem górniczym i geologicznym, które jest w trakcie zatwierdzania, rodzi to bardzo ciekawe konsekwencje. Nawiasem pisząc, tylko dwa kraje na świecie rozdają aktywnie swoje bogactwa naturalne - Irak i Polska. Samo nasuwa się pytanie - dlaczego Polska?

W związku z oszustwem globalnego ocieplenia EU wprowadziła nakaz zmniejszenia emisji dwutlenku węgla o 20 % do 2020 roku oraz konieczność jego ograniczenia przy produkcji energii do 500kg/1MWh. Jest to dużo mniej niż produkuje elektrownia węglowa. Ta celowa działalność ma za zadanie zmniejszyć drastycznie opłacalność i produkcję energii w Polsce, tak aby Polska musiała ją kupować na zewnątrz, a przy okazji żeby wyprowadzić maksymalnie dużo pieniędzy w postaci kar. Standardowe eliminowanie konkurencji. Już teraz przecież EU zaplanowała, że Polska mam mieć deficyt energii w 2050 roku w wysokości 19.000 MWe.

Ponieważ jednak dyrektywy unijne są wiążące, nawet jeśli są absurdalne, należy zastosować rozwiązania, które nie tylko spełniają te warunki niskiej emisji CO2, ale również dodatkowo są znacznie bardziej opłacalne. Może dzięki takim bezzasadnym zarządzeniom uda się wprowadzić rzeczywiście racjonalne ekonomicznie, energetycznie i ekologicznie technologie pozyskiwania energii.

Spalanie węgla w elektrociepłowniach w żadnym razie nie jest ekologiczne, ponieważ mimo że daje życiodajny CO2, to również wprowadza do atmosfery wiele szkodliwych substancji. Nie jest również racjonalne ekonomicznie i energetycznie, ponieważ zaledwie kilkanaście procent energii z eksploatowanego pokładu trafia do ostatecznego odbiorcy. Wybierana jest tylko część węgla jak również mała jest sprawność zamiany i przesyłu.

Jeżeli już chcemy pozyskiwać energię z węgla, to wcale do tego celu nie musimy go wydobywać na powierzchnię. Można go procesować bezpośrednio w pokładach, dostarczając na powierzchnię już samą energię i wysokokaloryczny, jednorodny gaz syntezowy, który może być użyty jako paliwo do silników lub do wytwarzania wodoru. Może być również zamieniony w syntetyczną benzynę.

Metoda ta to termodynamiczna, podziemna kompleksowa ekstrakcja energii węgla CEEC (Complex Energy Extraction from Coal), którą można stosować zarówno do węgla kamiennego jak i brunatnego.

Takie rozwiązanie znacznie zwiększa efektywność wykorzystania zasobów węgla, ponieważ można dzięki temu uzyskać nawet 85% energii zawartej w węglu, zamiast około 7%-11% (od węgla do żarówki).

Dla tej technologii nie stanowi przeszkody ani głębokość - może sięgnąć po zasoby nawet na 10 kilometrów w głąb ziemi, ani silne zametanowanie (metan zostanie w całości zagospodarowany, zamiast żeby był tracony, a tym bardziej żeby palił żywcem ludzi), ani zawodnienie, cienkość, itd.
Dzięki temu ilość dostępnej energii z węgla zwiększa się o dwa rzędy oraz nie dostają się do atmosfery rzeczywiście szkodliwe substancje takie jak siarczki czy tlenki azotu oraz pyły.

Ponieważ znaczna część CO2 jest zużywana od razu bezpośrednio pod ziemią, to w synergicznym połączeniu z innymi technologiami, można osiągnąć znacznie lepszy wynik, niż narzucane przez EU ograniczenie emisji - nawet do 100kgCO2/1MWh. Pozwoli to na zarzucenie wyjątkowo niebezpiecznego, drogiego zatłaczania CO2 pod ziemię, co nie tylko niszczy horyzonty cieczy wgłębnych i ekonomię, ale również grozi śmiercionośnymi katastrofami, jak wykazała tragedia w Kamerunie, gdzie niespodziewana erupcja tego gazu wydusiła ludzi i zwierzęta na obszarze o promieniu 25 do 30 kilometrów.

Zatłoczony pod wysokim ciśnieniem CO2 upłynnia ciężkie, zestalone frakcje ropy naftowej, zwiększa rozpuszczalność w wodach geotermalnych metali i minerałów, co grozi rozszczelnieniem pokładów i naturalnych zbiorników podziemnych. Nieprzewidywalna migracja tego gazu grozi niekontrolowanym erupcyjnym wydostaniem się na powierzchnię, a w efekcie śmiercią wszystkich ludzi i stworzeń na nieokreślonym obszarze.

Dzięki technologii podziemnego procesowania węgla pod ziemią, przy której nie wprowadza się ludzi do czasami śmiertelnych pułapek, uniknie się również tragedii takich, jak ostatnio w kopalni „Wujek-Śląsk", w związku z którą premier Tusk zastanawiał się w TVN24: „ Musimy się zastanowić, czy naprawdę musimy wydobywać węgiel wszędzie, na każdej głębokości, w każdych warunkach. Co zrobić, by nie posyłać ludzi tam, gdzie zagrożenie jest ponad normę" - obiecując przy okazji łącznie 50 tysięcy złotych dla rodzin wszystkich ofiar.

Stan naszych muzealnych elektrowni węglowych jest tak krytyczny, że co najmniej 40% z nich wymaga natychmiastowego remontu lub budowy nowych. Co roku samej mocy odtworzeniowej potrzeba 1000 do 1200 MW.

Zamiast budować nowe elektrownie zasilane węglem i nowe kopalnie dostosowane do starych metod wydobywczych, można i należy wprowadzać nowe technologie, które nie tylko spełniają unijne normy, ale jeszcze są mniej kosztowne w inwestycji i dają znacznie tańszą energię.

Bieżący koszt otrzymanej energii elektrycznej w technologii CEEC jest na poziomie 0,009euro/1kWh, a koszt gazu syntezowego - 0,012euro/1m3, co jest o ponad rząd mniej niż przy innych promowanych metodach pozyskiwania „czystej" energii.

Istotne jest również, że koszt instalacji to około 1660euro/1kWh, zwrot z inwestycji 2-2,5 roku, a powierzchnia zakładu o mocy ponad 300MW nie przekracza 1ha.
Nie ma również żadnych odpadów, a co więcej do podsypywania powstających pod ziemią komór można dodawać w ogromnych ilościach odpady (również niebezpieczne) z innych działalności.
Również toksyczne wody, na przykład takie jakie powstają przy odwadnianiu konwencjonalnych kopalni, mogą być tu z korzyścią zagospodarowane w podziemnych procesach pirolitycznych i zużyte do produkcji wodoru.

W porównaniu do czasu budowy nowych elektrowni i kopalni, które wymagają wielu lat, w przypadku tej technologii, czas potrzebny do uruchomienia kompleksu o mocy 250MWh-300MWh nie przekracza dwóch lat od chwili uzyskania wszelkich zezwoleń i rozpoczęcia prac.

Za tą i podobne technologie (348 światowych patentów i know how) ich wynalazca Profesor Bohdan Maciej Żakiewicz został wielokrotnie odznaczony w wielu krajach świata, zdobył tytuł Międzynarodowego Lidera Biznesu, dziewięć Diamentowych Oskarów Biznesu, a ostatnio został nominowany do Nagrody Nobla na rok 2010 w dwóch kategoriach - pokojowej i zupełnie nowej, która dopiero teraz powstała - inżynierii ekonomicznej.

Zgłoszenia dokonała międzynarodowa organizacja BID i prawie sto spośród największych i najbardziej zaawansowanych technologicznie organizacji biznesowych. W dokumencie nominacyjnym napisali oni między innym:
„Jesteśmy w paradoksalnej sytuacji. Nasz świat pełen jest niedrogich źródeł energii, którą nasze istniejące technologie pozwalają pozyskiwać. W tym samym czasie światowi przywódcy polityczni są zmuszeni wydawać publiczne pieniądze na przedsięwzięcia przestarzałe i nieefektywne, a czasem nawet wywoływać wojny dla pozyskania źródeł energii zapewniającej bezpieczeństwo ich krajów. Jednakże narody świata nie potrzebują używać siły w walce o zagraniczne zasoby. Zamiast tego świat potrzebuje nowych technologii, które wzmocnią niezależność i suwerenność narodów, które ją zastosują".

To właśnie za stworzenie wielu tych technologii, które jak zostało napisane w liście nominacyjnym „udziesięciokrotniają" dostępne zasoby energii i surowców, wszystkie te firmy i organizacje zdecydowały jednogłośnie o zgłoszeniu Profesora Bohdana Żakiewicza do Nagrody Nobla.
Mam nadzieję, że Profesor Żakiewicz dostanie ją, bo będzie to nie tylko kolosalne wyróżnienie naszego Rodaka i pośrednio Polski, ale również szansa, że polskie władze obudzą się, zauważą i docenią szanse jakie dają te technologie i zamiast budować przestarzałe, wielokrotnie droższe, niebezpieczne i skrajnie nieekologiczne elektrownie jądrowe.

Piotr Waydel


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Cynkowanie jako jedna z najlepszych metod zabezpieczania przed korozją

Cynkowanie jako jedna z najlepszych metod zabezpieczania przed korozją.


Autor: Cheef


Cynkowanie jest znaną od lat metodą zabezpieczania przed korozją. W kilku zdaniach chciałbym opisać skuteczność tej metody oraz kilka jej rodzajów.


Cynkowanie ogólnie rzecz biorąc to nakładanie cienkiej warstwy cynku - materiału odpornego na korozję na powierzchnie metalową, które chcemy uchronić przed korozją. Cynkowanie oddziela metalowe elementy od działania czynników zewnętrznych takich jak wilgoć, powietrze oraz różne inne reagujące substancje.

Wyróżnia się kilka metod cynkowania. najbardziej znane i rozpowszechnione są cynkowanie ogniowe (zanurzeniowe) i cynkowanie galwaniczne.

Cynkowanie ogniowe polega na zanurzeniu elementu metalowego (np przęsła, bramy lub części samochodowej) w rozgrzanym i ciekłym cynku. Cynk przywiera do stalowej powierzchni i po wynurzeniu i ostudzeniu, tworzy nieprzepuszczalną warstwę, chroniącą przed korozją. Jest to bardzo rozpowszechniona metoda, często wykorzystywana przez ślusarzy, do zabezpieczania bram, ogrodzeń i balustrad. Po takim cynkowaniu, elementy wymagają dalszej obróbki, wyszlifowania nacieków i zgrubień. Oprócz tego cynkowanie ogniowe, może powodować odkształcanie się elementów w gorącej kąpieli.

Cynkowanie galwaniczne polega na wytworzeniu ochronnej cynkowej warstwy na powierzchni metalu, na drodze elektrochemicznej (reakcja elektrolizy specjalnego roztworu zwana galwanizacją). Metoda ta jest bardzo dobra dla delikatnych elementów np. blach. Jednak, cienka warstwa cynku, nie jest tak wytrzymała i nie przywiera tak dobrze jak przy cynkowaniu ogniowym. Taki cynk, potrafi odrywać się płatam. Zaletą jest to, że cynkowane w ten sposób elementy, są tak gładkie, że wręcz się błyszczą - prawie jak lustro, a po cynkowaniu galwanicznym, nie trzeba ich poddawać dalszej obróbce, przed malowaniem.

Elementy cynkowane galwanicznie możemy odróżnić od cynkowanych ogniowo, poprzez porównanie powierzchni: w pierwszym wypadku jest błyszcząca i gładka, a w drugim, matowa i wymaga szlifowania i wyrównywania przed malowaniem.

Podsumowując, cynkowanie galwaniczne jest lepszym rozwiązaniem dla delikatnych, lekkich elementów, natomiast cynkowanie ogniowe, sprawdza się lepiej, dla elementów cięższych, dla których chcemy uzyskać lepszą trwałość ochrony.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Transport czy to się opłaca?

Transport czy to się opłaca?


Autor: Twardy


Powstaje coraz więcej kierunków studiów, które mają dostarczyć bardzo potrzebnych na rynku pracy specjalistów w dziedzinie logistyki. Kierunki te rozwijają się wraz z najnowocześniejszymi trendami, szczególnie szkoląc przyszłych pracowników bardzo szybko rozwijającego się sektora usług logistycznych.


Jednym z takich właśnie, kierunków studiów jest transport. Oferują go największe państwowe uniwersytety: warszawski, łucki, wrocławski i duża szkół wyższych oraz politechnik.

Tylko co kryje za sobą tak naprawdę nazwa transport?

Wielu z nas termin ten kojarzy się z mechaniką oraz ogromnymi samochodami ciężarowymi, jednak rzeczywistość bardzo często wygląda inaczej. Jest tak dlatego ponieważ studiowanie na tych kierunkach to również nauka projektowania oraz zarządzania całymi systemami transportu. Podczas nauki na tym kierunku odbywają się zajęcia z historii transportu, techniki oraz cywilizacyjnych aspektów motoryzacji.

Jednak rzeczą najważniejszą na tych studiach jest praktyka. Na zajęciach laboratoryjnych można dać upust chęci eksperymentowania, która kto wie? Może zaowocować nowymi odkryciami i udoskonaleniami w dziedzinie transportu.

Bardzo istotne są również organizowane wypady do dużych firm transportowych gdzie sprawna obsługa i zarządzanie systemami logistycznymi stanowi podstawę istnienia.

Obserwowanie zachodzących zmian, sumowanie swoich wniosków to wszystko jest możliwe dzięki zwiedzaniu zajezdni tramwajowych, autobusowych, fabryk szynowych lub urządzeń sterowania ruchem. Podczas nauki bardzo istotny istotne jest jaką specjalność wybierze student, od tego zależy w którym sektorze po studiach znajdzie pracę. Po ukończeniu studiów absolwenci mogą pełnić stać się ekspertami w dziedzinie nowoczesnego transportu.

Warto zainwestować w ten kierunek mając świadomość jak istotny jest w dzisiejszym świecie transport.


Twardy.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Gdzie można wykorzystać polietylen?

Gdzie można wykorzystać polietylen?


Autor: art


Artykuł zawiera informację na temat polietylenu-jednego z najczęsciej wykorzystywanych tworzyw sztucznych w przemyśle. Znajdziecie tu Państwo opis głównych odmian polietylenu oraz ich zastosowanie i właściwości.


Polietyleny są grupą tworzyw znajdujących zastosowanie głównie w przemyśle spożywczym i przetwórczym. Charakteryzują się brakiem absorpcji płynów,doskonałą odpornością chemiczną oraz niskim współczynnikiem tarcia.

Odmiany polietylenu:

Polietylen PE 300 (PE-HD) charakteryzuje wysoka ciągliwość i odporność chemiczna, ale niezbyt duża wytrzymałość,stosunkowo duże zużycie cierne i sztywność.
Polietylen PE 500 (PE-HMW) jest odmianą polietylenu o większym ciężarze molekularnym w porównaniu do PE300 oraz lepszych właściwościach mechanicznych ( większa odporność na zużycie cierne, lepsza ciągliwość).
Stosowany jest głównie na elementy ślizgowe nie przenoszące wysokich obciążeń.
Polietylen PE1000 (PE-UHMW) jest materiałem odpornym na zużycie cierne.Wyróżnia się bardzo wysoką ciągliwością i najniższą graniczną temperaturą pracy. Podobnie jak pozostałe polietyleny charakteryzuje się bardzo dobrą odpornością chemiczną.

Podstawową zaletą polietylenu jest duża odporność na działanie kwasów, zasad, soli i większości związków organicznych.

Ponadto polietylen charakteryzuje się:

wysoką wytrzymałością mechaniczną wysoką elastycznością- odpornością na uderzenia dobrymi właściwościami ślizgowymi brakiem higroskopijności -nie pochłania wody zdolnością tłumienia drgań jest fizjologicznie obojętny
Polietylen jest dopuszczony do bezpośredniego kontaktu z artykułami spożywczymi, posiada atest PZH, spełnia wytyczne UE posiada wysoką udarność (również z karbem) oraz odporność na zarysowania
posiada właściwości izolujące
Jako dielektryk stosowany jest na elementy elektroizolacyjne, natomiast bardzo niski współczynnik przewodzenia ciepła wykorzystywany jest w izolacjach termicznych

Płyty wytłaczane PE 300 znajdują zastosowanie najczęściej w :zbiornikach na wodę i chemikalia, silosach do materiałów sypkich, oczyszczalniach ścieków, kompostownikach, wykładzinach basenów, wykładzinach ścian i sufitów zakładów branży spożywczej

Natomiast płyty wytłaczane PE 500 oraz PE 1000 stosujemy głównie do produkcji stołów rozbiorych i pieńków rzeźniczych. Odbojników dla statków w portach. drzwi w fabrykach, sit, cedzaków przemysłowych, wykładzin zsypów, dużych silosów, ładowni, węglarek i wywrotek, prowadnic i ślizgów, kół zębatych i przekładni samosmarujących.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Poliamid - najpopularniejsze tworzywo konstrukcyjne

Poliamid - najpopularniejsze tworzywo konstrukcyjne


Autor: art


Artykuł zawiera opis jednego z najpopularniejszych tworzyw sztucznych - poliamidu, jego szczegółowe właściwości,odmiany oraz przykładowe zastosowania.


Poliamid wytłaczany PA6-E (poliamid ekstrudowany PA6) - jest pólkrystalicznym, niemodyfikowanym polimerem termoplastyczny.

Poliamid PA6-E charakteryzuje się optymalnym połączeniem sztywności, odporności na ścieranie i wytrzymałości co decyduje o jego szerokim zastosowaniu w przemyśle, szczególnie w technikach transportu.

Właściwości poliamidu PA6-E:

duża twardość,wytrzymałość chemiczna, sztywność i trwałość. bardzo dobra obróbka wiórowa, możliwe jest również spawanie oraz klejenie poliamidu wysoka odporność cieplna ( od - 60C do +150 C) bardzo wysoka odporność na zużycie cierne oraz dobre wyniki pracy w warunkach tarcia suchego bardzo dobra udarność wysoka zdolność tłumienia drgań niska rozszerzalność cieplna dobra wytrzymałość zmęczeniowa dobre właściwości ślizgowe w połączeniu ze stalą i POM wytwarza efekt Slip-Stick i z tego powodu nie jest zalecany do wykonania dwóch części współpracujących ze sobą ciernie wysoka chłonność wody - niska stabilność wymiarowa

Zastosowanie poliamidu PA6-E:koła zębate, krzywki, tuleje i łożyska ślizgowe, rolki transporterów, prowadnice,listwy ślizgowe,koła pasowe, tuleje dystansowe,krążki napinające,izolatory,ślimaki transportowe, zawory, elementy sprzęgieł.

Poliamid PA6-G jest poliamidem wytwarzanym metodą bezpośredniej polimeryzacji w formach odlewniczych.
W porównaniu z poliamidem wytłaczanym PA6-E poliamid odlewany PA6-G charakteryzuje się wyższą wytrzymałością na rozciąganie i ciśnienie, wyższą sztywnością i twardością oraz ulepszoną odpornością na ścieranie i zużycie.

Właściwości poliamidu PA6-G:

Duża sztywność, twardość i udarność ( wyższa od PA6) Bardzo dobra odporność na ścieranie Duża zdolność tłumienia drgań Lepsze od PA6 właściwości ślizgowe wysoka chłonność wody - niska stabilność wymiarowa dobra wytrzymałość zmęczeniowa dobre właściwości ślizgowe w połączeniu ze stalą i POM

Przykładowe zastosowanie: zębatki i koła łańcuchowe rolki toczne tuleje dystansowe listwy płytki ślizgowe prowadnice

Poliamid PA6-G + smar (kolor zielony, czerwony,żółty,szary)

Dodatek środka smarnego do poliamidu powoduje obniżenie współczynnika tarcia oraz znacząco zwiększa odporność na ścieranie (10 -krotnie), jak również znacznie podwyższa poziom dopuszczalnych prędkości roboczych.Elementy ruchome wykonane z tego tworzywa nie wymagają dodatkowego smarowania.

Poliamid PA6-G+dwusiarczek molibdenu MoS2

Poliamid z dodatkiem dwusiarczku molibdenu (MoS2) ma poprawione właściwości ślizgowe oraz podwyższoną odporność na ścieranie w stosunku do poliamidu naturalnego. Dodatek MoS2 nie obniża wytrzymałości zmęczeniowej i udarności.


Poliamid PA 6G+ MoS2 w porównaniu do czystej postaci PA 6-G wyróżnia również nieco mniejsza absorpcja wilgoci, podwyższona odporność na wpływ promieniowania UV oraz większy stopień krystalizacji co wpływa na większą twardość oraz nieco większy moduł elastyczności.

Poliamid PA 6.6. jest półkrystalicznym niemodyfikowanym polimerem o najczęściej mlecznobiałym zabarwieniu. PA6.6. wyróżnia się odpornością chemiczną ma działanie wielu substancji chemicznych oraz związków powodujących korozję oraz wyjątkowymi właściwościami wytrzymałościowymi w szerokim zakresie temperatur.

Właściwości poliamidu PA6.6:

najwyższa sztywność, twardość i odporność na pełzanie wśród niemodyfikowanych poliamidów. niższa absorpcja wilgoci niż w przypadku PA6 bardzo dobre właściwości ślizgowe możliwość kontaktu z żywnością wysoka odporność na zużycie cierne, dobra poraca w warunkach tarcia suchego wysoka odporność na działanie olejów, tłuszczów słaba odporność na działanie stężonych kwasów niższa udarność oraz niższa zdolność tłumienia drgań ( niższe niż w przypadku PA6 i PA12) bardzo dobra podatność na wszelkie metody obróbki wiórowej

Zastosowanie:Ten typ poliamidu znajduje szerokie zastosowanie jako mocno obciążone mechanicznie i termicznie części maszyn, pojazdów i urządzeń.

Poliamid PA 12 jest półkrystalicznym, niemodyfikowanym polimerem termoplastycznym.Ten typ poliamidu charakteryzuje się wyjątkową udarnością w niskich temperaturach.

Właściwości poliamidu PA12 :

najniższa wśród poliamidów gęstość niższa niż u poliamidów PA6 i PA 6.6. absorpcja wilgoci bardzo dobra stabilność wymiarowa bardzo dobre właściwości dielektryczne bardzo wysoka udarność dobra odporność chemiczna na działanie paliw, tłuszczów,olejów,płynów hydraulicznych ( lepsza niż w przypadku PA 6 i PA 6.6.) dobre właściwości tłumienia hałasu i drgań

Zastosowanie poliamidu PA12:
Cichobieżne łożyska ślizgowe i rolki, tłumiące i uszczelniające elementy w budowie pojazdów, elementy łożysk i przekładni niewymagających konserwacji.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Polskie górnictwo - jeszcze źle, czy już lepiej?

Polskie górnictwo - jeszcze źle, czy już lepiej ?


Autor: Tomasz R.


Od wielu lat wydobycie węgla w Polsce systematycznie spada.
Jest wiele powodów tego stanu, a co najważniejsze, to, że wydobycie spada wcale nie oznacza, że polskie kopalnie są w gorszym stanie niż 20 lat temu. Wręcz przeciwnie.


Wydobycie węgla polskiego górnictwa wypracowane szczególnie za czasów PRL-u pozwoliło Polsce znaleźć się wśród największych potentatów wydobycia węgla na świecie. Duży udział przemysłu ciężkiego, oraz wywożenie go to innych krajów komunistycznych utworzyły rynki zbytu dla coraz większego wydobycia węgla, a co za tym idzie rozwojem infrastruktury górniczej oraz coraz większej liczbie zatrudnionych w górnictwie.
Jednak już wówczas polskie kopalnie mogły być nierentowne, chociaż takich danych nie posiadamy.
Prawdziwe oblicze polskiego górnictwa ujawniło się w latach 90, kiedy transformacja, kryzys na rynku wewnętrznych, oraz utrata rynków zbytu spowodowały kompletną zapaść polskiego górnictwa. Wysokie koszty wydobycia, co przekładało się na wysoką i mało konkurencyjną cenę węgla. Przestarzałe i nieefektowne technologie wydobycia, i przede wszystkim ogromna przewaga podaży na popytem szczególnie na rynkach zachodnich, gdzie udział węgla w przemyśle i energetyce systematycznie spadały spowodowały niewydolność polskiego górnictwa.
Dopiero reformy, restrukturyzacje oraz zamykanie wielu kopalni (większość z tych istniejących na terenie Dolnego Śląska) pozwoliły na powolne i spotykające się z ogromnym oporem górników wydobycie polskiego górnictwa z dna. Prywatyzacja spowodowała co prawda upadek kilku kopalni, ale te najbardziej perspektywiczne okazały się często przynosić naprawdę duże zyski. Również wprowadzenie nowych procesów technologicznych zaowocowało powstaniem nowych produktów np. węgiel ekogroszek, który jakością niczym się nie różni od najlepszego ekogroszku workowanego oferowanego przez kopalnie z Australii, czy Chin.
Górnictwo w Polsce idzie zatem w dobrym kierunku. Nie sugerujmy się liczbą wydobycia, lecz jakością i rentownością tej tradycyjnej w Polsce gałęzi gospodarki..


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Pilarka panelowa czy wielopiła? Porównanie funkcjonalne

Pilarka panelowa czy wielopiła? Porównanie funkcjonalne


Autor: hotpatriot


Technologia przerobu drewna daje wiele możliwości, jeśli chodzi o sposób rozkroju wzdłużnego: poprzez wielopiłę, piły formatowe lub wysoko wyspecjalizowane obrabiarki. Jednak najmniej popularnym rozwiązaniem stosowanym w naszym kraju jest pilarka panelowa.


Co stoi na przeszkodzie, aby pilarka panelowa została docenionaprzez polskiego przedsiębiorcę i producenta, biorąc pod uwagę wszystkie jej zalety?

Niebywała precyzja i funkcjonalność

Pilarki panelowe są mało popularne w Polsce, choć mogą się pochwalić dużo większymi oszczędnościami materiału niż np. wielopiły. Dzisiejszy produkt, jego konfiguracja i opcje wyposażenia w pełni odpowiadają na oczekiwania klientów.

Podstawowym podzespołem w nowoczesnych pilarkach panelowych jest ruchomy agregat z silnikiem i wrzecionem z tarczą piłową. Ruch agregatu zapewnia opatentowany system jezdny i dociskowy rolek prowadzonych na specjalnych, powierzchniowo utwardzanych prowadnicach. W celu przedłużenia żywotności oraz zwiększenia dokładności prowadzenia zastosowano aluminiowe wkładki połączone z rolkami prowadzącymi. Dokładność montażu systemu jezdnego agregatu jest kontrolowana

systemem optycznym i nie jest gorsza niż ± 0,1 mm. Napęd agregatu zapewnia silnik asynchroniczny, zasilany z falownika, z funkcją „softstart" oraz pas zębaty obliczony na przeniesienie mocy do 50 kW. Prędkość płynnie regulowana potencjometrem lub nożnym pedałem osiąga maksymalny wynik 80 m/min. (1,3 m/s).

Nawet najbardziej precyzyjne prowadzenie piły bez równie dokładnie przestawianej przykładnicy nie zapewni dokładności oczekiwanego wymiaru deski czy lameli. Prowadnica prowadzona i przesuwana

jest przy pomocy walcowanych, dwuzwojowych śrub trapezowych z samosmarującymi (bezobsługowymi) nakrętkami. Zaletą tego systemu jest dokładność, sztywność i samooczyszczanie nakrętek, co jest bardzo ważne z uwagi na środowisko, w którym to prowadzenie pracuje.

Dokładność pozycjonowania przykładnicy przy wyborze ręcznym zapewnia trójfazowy, przemysłowy joystick oraz odczyt położenia na dwurzędowym cyfrowym wskaźniku umieszczonym w panelu sterującym. Wskaźnik pozwala na odczyt absolutny położenia przykładnicy (wycinamy deskę o szerokości między przykładnicą a piłą), jak i przyrost wartości w narastającym reżimie pracy (wycinamy listwę czy lamelę o szerokości „rzaz - czoło deski").

Docisk poradzi sobie ze stożkiem

Dla mocowania materiału w czasie cięcia służy docisk pneumatyczny, zespolony z górnym tunelem odpylającym. Dzięki wyjątkowej konstrukcji docisk ten ma możliwość przytrzymać nawet materiał stożkowy na całej długości. Oczywiście siła docisku jest płynnie regulowana.

Standardowa pilarka panelowa jest przystosowana do pracy jako wolno stojąca maszyna, ale firmy produkujące sprzęt oferują również pilarki umożliwiające pracę w linii technologicznej. Sterowanie pilarki prowadzone jest z panelu, w którym umieszczony jest ekran dotykowy (touch screen) z bardzo przejrzystym menu. Istnieje możliwość zastosowania przesuwnego panelu, co zwiększa wygodę obsługi oraz ułatwia sprawowanie pełnej kontroli nad pilarką. Przesuwny panel praktycznie jest konieczny na pilarkach długich: od cięcia 5 m i więcej.

Przy pomocy przełącznika dostępnego na panelu istnieje możliwość nastawiania wysokości cięcia nawet w 7 zakresach co 25 mm. Wpływa to na dokładność i szybkość cięcia. Wielkimi zaletami nowoczesnej pilarki są: maksymalne bezpieczeństwo, poczynając od wymiany tarczy piłowej, a kończąc na samej obsłudze, specjalny układ zapadek ochronnych uniemożliwiający wydostanie się drzazg powstałych w trakcie procesu cięcia oraz zabezpiecza dostęp do strefy roboczej piły w trakcie jej pracy. Zapadki ochronne tworzą swoistą żaluzję składającą się z bezbarwnych płytek wykonanych ze specjalnego tworzywa sztucznego - akrylu.

Operator manewruje rozcinanym materiałem

Wiemy już, jak wygląda, pracuje i jakie ma zalety pilarka panelowa. Dlaczego zatem warto stosować pilarkę panelową zamiast wielopiły czy też piły formatowej? Wielu producentom zależy na uzyskaniu jak najlepszej jakości drewna, zwłaszcza przy produkcji trumien, schodów, mebli z drewna litego i podobnego asortymentu.

Wpuszczając materiał w wielopiłę, nie ma się kontroli nad wycięciem sęków czy innych wad, aby zamknąć je w jednej listwie jako odpad. Również ważne jest ułożenie słoi przy produkcji mebli. To właśnie pilarka umożliwia prostą manipulację i optymalizację. Operator, który obsługuje pilarkę panelową, manewruje materiałem rozcinanym - widzi, w którym miejscu zamknąć wadę materiału oraz jakie cięcie da najładniejszy efekt meblom. Dodatkowo pomaga mu w tym laser, który, świecąc na linię cięcia, jeszcze dokładniej obrazuje nam wykonywane zadanie. Pilarka jest zatem konkurencyjna dla piły formatowej. Ma ona bowiem możliwość cięcia pod kątem, gdzie wydajność i dokładność jest o niebo lepsza, a wkład operatora niewielki.

Inne zalety pilarek panelowych

Oczywiście oszczędność. Oszczędzamy zwłaszcza na materiale. Otóż pilarka wykorzystuje nawet 80% materiału wejściowego (dla wielopił zakłada się wykorzystanie materiału w 55%). Oszczędność materiału sięga 25% - to naprawdę dużo, biorąc pod uwagę ceny drewna twardego czy egzotycznego.


http://www.penny.pl/

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

ADR, SIEF - Transport pod specjalnym nadzorem

ADR, SIEF - Transport pod specjalnym nadzorem


Autor: Efemeryczna Hybryda


Korzystając codziennie z kosmetyków, środków czystości czy innych produktów o charakterze przemysłowym, nie zastanawiamy się nad procesem ich produkcji. Chcemy jednak dbać o środowisko naturalne, zapobiegać katastrofom ekologicznym, zanieczyszczeniom czy skażeniom.


Tymczasem zdarza się, iż dochodzi do nich w wyniku wypadków w czasie transportu niebezpiecznych substancji, wykorzystywanych w przemyśle. Aby zapobiec takim sytuacjom niezbędna jest znajomość przepisów ADR. Duże znaczenie ma również znajomość tematów poruszanych na forach SIEF.

Przepisy międzynarodowe

Tak ważna kwestia, jak ochrona środowiska przed skażeniami, naturalnie została uregulowana odpowiednim aktem prawnym. Mowa tutaj o ADR, czyli międzynarodowej konwencji, dotyczącej drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych. Została ona podpisana w Genewie 30 września 1957 roku i obowiązuje obecnie w 44 państwach. Polska ratyfikowała konwencję ADR jeszcze w okresie PRL-u, w 1975 roku. W związku z rozwojem przemysłu i pojawianiem się nowych substancji zagrażających ludziom i środowisku, przepisy umowy są nowelizowane co dwa lata. Bardzo ważnym elementem umowy są załączniki, bowiem to właśnie one zawierają szczegółowe przepisy, które regulują warunki transportu poszczególnych materiałów niebezpiecznych.

O czym dokładnie mówi umowa ADR?

Nikogo nie trzeba przekonywać, że transport niebezpiecznych dla otoczenia materiałów, takich jak np. materiały wybuchowe, to nie żarty. Do sprawy trzeba podejść fachowo i poważnie, skutki nieprzestrzegania przepisów regulujących wspomniane transporty mogą być bowiem tragiczne i nieodwracalne. Warunki transportu są naturalnie uzależnione od stopnia zagrożenia, jakie stwarza konkretny materiał. Załącznik A do umowy ADR obejmuje zatem podział wszystkich niebezpiecznych materiałów na 13 klas zagrożeń. Zawarto w nim również informacje dotyczące opakowania pojedynczych materiałów oraz ich oznakowania. Bardzo ważny jest również załącznik B, w którym znajdują się wszystkie nakazy i zakazy związane z załadunkiem i przewożeniem materiałów, stanem technicznym pojazdów, uprawnieniami osób, które nadzorują transport oraz z jego dokumentacją.

Są jeszcze fora SIEF

W sytuacji, kiedy wiele przedsiębiorstw prowadzi badania nad wprowadzeniem do użytku nowych substancji, które mogą stwarzać zagrożenie, ważna jest współpraca pomiędzy nimi. Nie tylko usprawni to badania, ale pozwoli również na szybsze zakwalifikowanie substancji i odpowiednie jej oznaczenie. Najważniejszą drogą wymiany takich informacji są fora SIEF. Są one tworzone przez przedsiębiorstwa, które zamierzają zarejestrować tę samą substancję. Forum, którego działalność nie jest prawnie uregulowana, tworzy się dla każdej wstępnie zarejestrowanej substancji. Wszystkim, którzy zawodowo są związani z transportem materiałów i substancji zagrażających otoczeniu, fora SIEF dają możliwość zapoznania się z najnowszymi danymi i informacjami dotyczącymi danej substancji. A przecież w branży, której funkcjonowanie związane jest z dużym ryzykiem wypadków, niezwykle istotne jest posiadanie aktualnych informacji na temat niebezpiecznych materiałów.


Theta-Doradztwo.pl - zobacz także nasze informacje o GHS i produktach biobójczych (biocydy) Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Telewizja przemysłowa

Telewizja Przemysłowa


Autor: lady.szczawik


Obecnie bardzo duży naciska kładzie się na bezpieczeństwo firm. Zwłaszcza placówki zajmujące się kwestiami istotnymi dla nauki dbają o bezpieczeństwo swoich danych. Jednym z systemów bezpieczeństwa jest telewizja przemysłowa.


Urządzenia telewizji przemysłowej i instalacji alarmowej do niedawna traktowane były jako oddzielne systemy. Obecnie coraz popularniejsze jest traktowanie ich jako współdziałającego jednego systemu. Każdy z elementów takiego systemu pozwala na całkowitą integrację w celu zapewnienia lepszej ochrony przed niepowołanymi osobami oraz innymi sytuacjami alarmowymi.

Dobrze zaprojektowany system ochrony obiektu składa się z kilku podsystemów zabezpieczeń m.in. budowlanych, mechanicznych, elektromechanicznych i elektronicznych.

Urządzenia alarmowe można podzielić na dwie grupy. Pierwszą z nich stanowią różnego rodzaju czujniki, detektory. Urządzenia te dostarczają informacji o przekroczeniu strefy bezpieczeństwa, wystąpieniu sytuacji alarmowej do urządzenia nadzorującego pracę całego systemu dozoru. Do drugiej grupy zaliczamy urządzenia wyjściowe tj. sygnalizatory, urządzenia wykonawcze, w tym urządzenia rejestrujące, których zadaniem jest rejestracja sytuacji alarmowych.

Do drugiej grupy zaliczamy system kamer. Telewizja przemysłowa jest odpowiedzialna za nagrywanie działań na terenie chronionego obiektu. Monitoring prowadzony jest całą dobę. Zdarzenia nagrywane są przez magnetowid będący integralnym elementem każdego dobrego systemu kontroli. Dane archiwizowane są na serwerze w przypadku zapisu cyfrowego. W innym przypadku zapis może być prowadzony jedynie w przypadku sytuacji alarmowej. Kamery zsynchronizowane są z odpowiednimi czujnikami ruchami (brama, podczerwień). W przypadku zauważenia ruchu na terenie obiektu system może wprowadzić się w stan alarmowy.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Pistolety lakiernicze

Pistolety lakiernicze


Autor: Marcin Wojciechowski2


W poniższym tekście słów kilka o pistoletach lakierniczych na sprężone powietrze. Jak dobrze wybrać, by nie zapłacić fortuny a być zadowolonym z wykonanej usługi.


pistolet lakierniczy IWATA

Sprzęt ten nadaje się do malowania wszelkiego rodzaju powierzchni. Pistolety lakiernicze znajdują największe zastosowanie w branży samochodowej. Posługują się nimi również producenci mebli, trumien, renowatorzy łodzi, instrumentów muzycznych czy motocykli. Sam pistolet to nie wszystko. Nie zapominajmy, że zasila go sprężone powietrze. A skąd ono się bierze? Z kompresora oczywiście. Najczęściej tłokowego. Kompresor śrubowy to już nie lada wydatek, więc raczej nie natkniemy się na niego w małym zakładzie stolarskim. Sprężarka tłokowa w zupełności wystarczy jeśli chcemy malować w rytmie przerywanym. By zaoszczędzić na materiale dobrym wyborem będzie pistolet w technologii HVLP czyli niskociśnieniowy. Pozwala on zaoszczędzić do 30% medium. W zależności od modelu materiał, którym malujemy może znajdować się w zbiorniku ciśnieniowym połączonym z pistoletem za pomocą węża ciśnieniowego bądź z kubka będącego częścią wyposażenia pistoletu. Kubek może być zamontowany pod lub nad pistoletem oraz posiadać różną pojemność. Warto zakupić kilka kubków, szczególnie gdy malujemy zawsze tymi samymi kilkoma mediami. Dobrze jest mieć też różne rozmiary dysz w przypadku użycia mediów różnej gęstości. No i żeby jeszcze nie zapłacić za to fortuny... A owszem, można! Pamiętać należy, że gdy dysza i iglica wykonana jest ze stali nierdzewnej, oznacza to dłuższą żywotność sprzętu. Duży zakres dysz sprawia, że pistolet może być uniwersalny i godny polecenia każdemu, kto chce wykonać solidną usługę używając sprzętu za przyzwoitą cenę.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Powietrze dla narzędzi pneumatycznych i urządzeń lakierniczych

Powietrze dla narzędzi pneumatycznych i urządzeń lakierniczych


Autor: Marcin Wojciechowski2


Zanim zdecydujemy się na zakup i instalację narzędzi pneumatycznych, warto zorientować się na co zwrócić uwagę i z jakimi dodatkowymi kosztami trzeba się liczyć.


pistolet lakierniczy EXPERT HVLPkompresor tłokowy WALTER

Bardzo ważną kwestią przy podłączeniu narzędzi pneumatycznych oraz urządzeń lakierniczych jest ich odpowiednie zasilenie. Należy pamiętać, że używając jednocześnie narzędzi pneumatycznych i urządzeń lakierniczych w obrębie jednej instalacji, powietrze użyte do ich zasilenia nie może być takie samo. Wprawdzie pochodzić będzie z tego samego kompresora, lecz należy zwrócić uwagę na jego naolejenie. Po kompresorze powinien być zainstalowany blok przygotowania powietrza z wyodrębnionym wyjściem przed naolejaczem przeznaczonym właśnie dla urządzeń lakierniczych, które nie potrzebują oleju. Wręcz przeciwnie, powietrze musi być wolne od wszelkich zanieczyszczeń oraz pary wodnej. W przypadku gdy używamy tylko jednego narzędzia, możemy zaopatrzyć je w indywidualną smarownicę lub naoleić sprzęt manualnie raz dziennie a powietrze dla reszty urządzeń lakierniczych odoleić już na instalacji. Jeśli instalacja jest bardzo długa a zasila nam właśnie sprzęt lakierniczy, należy zastosować dodatkowe filtry instalowane tuż przed urządzeniem. Tak więc każdy kto zakupi np. pistolet lakierniczy musi automatycznie zaopatrzyć się w filtr oraz odolejacz. Należy również pamiętać o doborze przewodów z odpowiednim przekroju oraz kompresora o wystarczającej wydajności i ciśnieniu roboczemu. Warto wiedzieć, że szukając kompresora należy zwrócić uwagę jaka jest jego wydajność efektywna (na wydmuchu), ponieważ czasem dochodzi do nieporozumień z tego tytułu. By uatrakcyjnić oferowany sprzęt, podają wydajność teoretyczną (na zasysie), która jest zawsze większa, ale właściwie nie istotna dla klienta. Wyłącznie wydajność efektywna jest faktyczną wydajnością sprężarki.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Sprawozdanie na przedmiot: Obróbka plastyczna - Cięcie

Sprawozdanie na przedmiot Obróbka plastyczna - Cięcie


Autor: Mateusz Bartkowiak


Cięcie to proces obróbki plastycznej, polegający na oddzielaniu jednej części materiału od drugiej. Niniejszy artykuł przedstawia metody cięcia metalu oraz prezentuje fazy tego procesu.


Cięcie to proces obróbki plastycznej, polegający na oddzielaniu jednej części materiału od drugiej.

Jeśli cięcie odbywa się po linii zamkniętej nazywamy je wykrawaniem. Jeśli elementem użytecznym dalej wykorzystywanym będzie cześć materiału, z której wykrojono fragmenty niepotrzebne proces nosi nazwę dziurkowania.

Proces cięcia można przeprowadzać na różne sposoby:

1. Cięcie przy użyciu prasy mimośrodowej PMS 16. Prasa mimośrodowa to urządzenie, które wykrawa za pomocą stempla. Przy pomocy korbowodu ruch obrotowy z koła zamachowego (napędzane za pośrednictwem sprzęgła i przekładni pasowej przez silnik) jest zamieniany na ruch posuwisto-zwrotny. Stempel tnie materiał nadając mu odpowiedni kształt za pomocą matrycy. W prasie mimośrodowej użytkownik może dokonywać pojedynczych cięć, jak również ustawić urządzenie aby pracowało ciągle, co stosuje się przy automatycznych podajnikach materiału. Istnieje także możliwość regulacji skoku prasy.

2. Cięcie przy użyciu mechanicznych nożyc gilotynowych NM 3x1250. Nożyce takie posiadają dwa, nierównoległe ostrza, z czego jedno jest ruchome. Ostrze ruchome przymocowane jest do belki nożowej umieszczonej w prowadnicach, natomiast ostrze nieruchome przymocowane jest do stołu. Operator urządzenia wkłada materiał przeznaczony do obróbki pomiędzy dwa ostrza, ustawia go odpowiednio korzystając ze szczeliny pozwalającej ustawić nakreśloną linię cięcia równo z ostrzem ruchomym, a następnie uruchamia silnik i wykonuje cięcie przy pomocy pedału. Pedał jest połączony ze sprzęgłem, które przekazuje moment obrotowy z silnika na korbowody, a te z kolei zamieniają ruch obrotowy na ruch posuwisto-zwrotny ostrza. Aby podczas cięcia materiał nie przemieścił się na chwilę przed obróbką jest od dociskany do stołu przy pomocy specjalnego dociskacza zintegrowanego z ostrzem. Ostrze ruchome nie jest zamocowane poziomo, tylko pod pewnym niewielkim kątem, co powoduje, że wchodzi ono w materiał stopniowo. Dzięki temu rozwiązaniu zmniejszona jest siła potrzebna do cięcia.

3. Cięcie przy użyciu nożyc krążkowych. Nożyce krążkowe posiadają dwa ostre krążki, które są elementami roboczymi w procesie cięcia. Napędzane mogą one być ręcznie bądź mechanicznie. Materiał wprowadzany jest pomiędzy oba krążki, a w wyniku ich obrotu następuje cięcie. Nożyce mają wbudowany dociskacz, dzięki któremu łatwe staje się wycinanie odpowiednich kształtów.

W procesie cięcia występują następujące fazy:

Faza odkształceń sprężystych - naprężenia są mniejsze od granicy sprężystości materiału, gdy siła przestanie działać na materiał odkształcenie znikną i materiał powróci do pierwotnej postaci. Jest to zakres stosowania prawa Hooka, odkształcenie jest proporcjonalne do naprężenia.

Faza odkształceń sprężysto - plastycznych - po przekroczeniu granicy sprężystości odkształcenia stają się co najmniej w pewnym stopniu trwałe.

Faza płynięcia - materiał ulega odkształceniom, nawet jeśli naprężenie się nie zwiększa.

Faza pękania - nie występuje zawsze. W fazie tej materiał ulega stopniowemu pękaniu.

Faza całkowitego oddzielanie wyciętego fragmentu od blachy.

Siłę potrzebną do cięcia określa się następującym wzorem:

F = l*g*Rt*k,

Gdzie: F - potrzebna siła, l - długość linii cięcia, g - grubość materiału, Rt - wytrzymałość na ścinanie, k - współczynnik od 1,1 do 1,25.


Artykuł pochodzi z serwisu http://matis.karolin.pl/szkola

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

FMEA

FMEA


Autor: Piotr Henke


Analiza FMEA (Failure Mode and Effect Analysis) stanowi obecnie jedno z bardziej popularnych narzędzi służących do identyfikacji konieczności lub możliwości poprawy jakości wyrobu lub procesu.


Identyfikacja ta odbywa się poprzez analizę zagrożeń, najlepiej potencjalnych – czyli przed zatwierdzeniem projektu (konstrukcji) wyrobu i przed uruchomieniem procesu jego produkcji. Prowadzenie analizy FMEA stanowi od wielu lat standardowy wymóg wobec dostawców dla branży motoryzacyjnej, ale obserwuje się ostatnio coraz większe zainteresowanie tą metodą także w innych sektorach, w tym także w sferze działalności usługowej, gdzie wyrób często ma charakter niematerialny.
Powodzenie (przydatność) analizy FMEA zależy od wielu czynników, które można by podzielić na czynniki organizacyjne (zapewnienie zasobów, planowanie, zaangażowanie, świadomość potrzeb, skuteczne wdrażanie wniosków) i czynniki związane z poziomem kwalifikacji (umiejętność stosowania FMEA, zdolności pracy grupowej, kwalifikacje lidera zespołu). Umiejętność stosowania FMEA to także umiejętność wypełniania arkusza FMEA zapisami, czyli umiejętność poprawnego nazywania „rzeczy po imieniu” zgodnie z metodologią FMEA, zgodnie z tzw. dobrą praktyką. Arkusz analizy FMEA wymaga od jego autora (zespołu, a szczególnie jego lidera) pewnej dyscypliny logicznej przy wprowadzaniu zapisów, będących odzwierciedleniem przedyskutowanych, w gronie zespołu, pomysłów. Szczególnie dotyczy to zapisów w kolumnach: „Wada” (Potential Failure Mode), „Przyczyna” (Potential Cause of Failure) i „Środki kontrolne” (Current Controls). Błędy tutaj popełnione osłabiają „czułość” analizy FMEA rozumianą jako zdolność do identyfikacji zagrożeń, ich przyczyn oraz wymaganych działań zapobiegawczych. Błędy popełnione już na początku arkusza, szczególnie przy definiowaniu wad, powodują narastające trudności przy wypełnianiu dalszych kolumn arkusza FMEA ponieważ błędy te kumulują się, prowadząc często do pomieszania pojęć (wad, przyczyn i skutków wad), co bardzo utrudnia trafną diagnozę potencjalnych zagrożeń, ich przekonywującą ocenę i dojście do planu działań zapobiegawczych w sposób, w miarę możliwości, optymalny, dotykający „sedna problemu”.


Piotr Henke

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Przewozy krajowe

Przewozy krajowe


Autor: Sebastian Wrzesionek


Gospodarka żadnego kraju nie może istnieć bez transportu. To właśnie dzięki wszelkiego rodzaju przewozom krajowym rozwija się między innymi budownictwo czy handel.


Przewozy krajowe mają czasami bardzo różny charakter. Niekiedy przybierają one postać nieco zbliżoną do miejskich transportów takich jak autobus czy tramwaj. Przewozi się wówczas małe grupy ludzi za pomocą samochodów typu VAN w obrębie jednego miasta. Oczywiście nie można zapomnieć również o całej masie przewozów krajowych za pomocą autobusów przewożących ludzi pomiędzy różnymi miastami. Ale istnieje również inny rodzaj przewozów krajowych.

Coraz częściej wykorzystuje się przewozy krajowe w stosunku do wszelkiego rodzaju przesyłek. Na rynku dawno już zdążyły pojawić się firmy kurierskie, których głównym polem działania są przewozy krajowe małych paczek. Główną zaletą ich działania jest szybkość dokonywanych dostaw, a ze świadczonych usług korzystają nie tylko osoby prywatne, ale przede wszystkim cała masa firm, które nieustannie wysyłają pomiędzy sobą różnego rodzaju dokumenty.

Dodatkowym elementem wpływającym na atrakcyjność tego typu usług jest fakt, iż w przypadku firm kurierskich zagubienie czy jakiekolwiek utracenie nadanej paczki praktycznie się nie zdarza. Bez wątpienia popyt na tego typu usługi rośnie również dzięki zyskujących wciąż na popularności zakupach internetowych. Obecnie możemy kupić w internecie niemalże wszystko, często w bardzo atrakcyjnych cenach, a każdy taki zakup wiąże się z koniecznością dostarczenia go do osoby kupującej.

Każda przesyłka potwierdzona jest kwitem nadania oraz odbioru, a głównym dokumentem potwierdzającym fakt realizacji przewozu jest tzw. list przewozowy.


www.ponetex.com.pl - usługi logistyczne Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Hale produkcyjne nowej generacji – nowoczesna realizacja obiektów przemysłowych

Hale produkcyjne nowej generacji – nowoczesna realizacja obiektów przemysłowych


Autor: Efemeryczna Hybryda


Hale produkcyjne, które powstawały w wielu miastach od końca XIX w. przyzwyczaiły nas do ciężkich konstrukcji. Początkowo były one z cegły i stali, a później z żelbetonu i elementów stalowych. Takie hale produkcyjne stanowią jednak już przeszłość architektury przemysłowej.


Obecnie obowiązującym trendem jest stosowanie konstrukcji lekkich i modułowych, gdyż taka realizacja obiektów przemysłowych pozwala inwestorom na zmniejszenie czasu i kosztów realizacji.

Hale produkcyjne minionej epoki

Hale produkcyjne przy projektowaniu, których obowiązywały dotychczasowe zasady realizacji obiektów przemysłowych, mają niewątpliwie niezapomniany urok. Wystarczy wybrać się na spacer po Łodzi by docenić walory zabytkowych dziś budynków, które kiedyś funkcjonowały jako hale produkcyjne fabryk należących do Poznańskiego, Balle, czy Schweikerta. Obecnie pełnią one różne funkcje miejskie. Pamiętać jednak należy, że realizacja obiektów przemysłowych w minionej epoce pochłaniała znaczne nakłady finansowe oraz zajmowała bardzo dużo czasu. Przy obecnych wymaganiach rynku byłoby to nie do przyjęcia. Powodowałoby to znaczny spadek konkurencyjności przedsiębiorców decydujących się na tradycyjne hale produkcyjne.

Realizacja obiektów przemysłowych w czasach obecnych

Współczesne hale produkcyjne powstają w technologii opartej na wykorzystaniu lekkich materiałów okrywowych, wspartych na szkieletach stalowych lub z drewna klejonego. Odbywająca się w ten sposób realizacja obiektów przemysłowych pozwala nie tylko na oszczędności czasowe, ale również daje możliwość rozmontowania, a następnie zmontowania obiektu w innej lokalizacji. Ułatwiona jest także utylizacja takich budynków oraz wtórne wykorzystanie materiałów, z których nowoczesne hale produkcyjne zostały skonstruowane. Minusem jest jednak fakt, że obecne hale produkcyjne nie staną się w przyszłości obiektem zabytkowym, który po odpowiednich procesach rewitalizacyjnych zacznie żyć drugim, często bardziej barwnym życiem…


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Wyposażenie kuchni lokalu gastronomicznego

Wyposażenie kuchni lokalu gastronomicznego


Autor: Radosław Witek


Kuchnia w lokalu gastronomicznym jest niczym organizm, w którym wszystko musi ze sobą współgrać, aby dobrze funkcjonować. Dlatego też podczas doboru mebli gastronomicznych należy wszystkie decyzje dokładnie przemyśleć, a ostatecznego wyboru dokonać na przykład z zaznajomionym szefem kuchni innej restauracji.


Kuchnia w lokalu gastronomicznym jest niczym organizm, w którym wszystko musi ze sobą współgrać, aby dobrze funkcjonować. Dlatego też podczas doboru mebli gastronomicznych należy wszystkie decyzje dokładnie przemyśleć, a ostatecznego wyboru dokonać na przykład z zaznajomionym szefem kuchni innej restauracji. Wszystkie elementy wyposażenia powinny być dopasowane nie tylko pod względem ilości miejsca magazynowego, ale także powierzchni, którą dysponujemy.

Jeśli nie mamy zaprzyjaźnionego kucharza z doświadczeniem powinniśmy skorzystać z kilku porad, które pomogą nam odpowiednio dobrać wyposażenie naszej nowej kuchni. Najpierw lodówki- meble chłodnicze są bardzo ważnym elementem wyposażenia naszej kuchni. To w nich bowiem nasz kucharz będzie przechowywać surówki i porcje mięsa przygotowane do smażenia. Muszą być one odpowiednio duże i najlepiej, by miały dwuskrzydłowe drzwi. Będzie wtedy łatwiej, a dzięki temu szybciej sięgnąć potrzebne surowce. Kolejną ważną rzeczą w kuchni są blaty, przy których odbywać się będzie cały proces przygotowawczy. Muszę być odpowiednio duże, najlepiej, żeby były to meble metalowe. Stalowe stoły i blaty łatwiej będzie utrzymać w czystości. Kuchenki palnikowe i mikrofalowe to kolejne niezbędne wyposażenie każdej kuchni. W każdej kuchni powinny być przynajmniej dwie czteropalnikowe kuchnie i przynajmniej jedna mikrofalówka.

O sztućcach i innych narzędziach kucharza nie będziemy się tutaj rozpisywać, ponieważ te elementy ustalimy już z zatrudnionym kucharzem.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Hydraulika siłowa w przemyśle

Hydraulika siłowa w przemyśle


Autor: Małgorzata B.


Hydraulika siłowa stanowi połączenie hydrauliki z mechaniką. Jest szeroko wykorzystywana w przemyśle ciężkim, a także w budownictwie, przemyśle wydobywczym, rolnictwie i leśnictwie.


Hydraulika siłowa jest wykorzystana w urządzeniach pracujących w skrajnych warunkach temperaturowych i w warunkach bardzo intensywnej eksploatacji. Często są to warunki błotniste, a zdarza się, że i arktyczne. Hydraulika siłowa wykorzystuje w dużym stopniu prawa fizyki, oczywiście w praktycznym zastosowaniu. Najczęściej substancją substancją siłowej jest w niej ciecz. Zazwyczaj jest to olej lub mieszanka olejowa, czasem jednak też powietrze. Do typowych układów hydrauliki siłowej zaliczamy pompy hydrauliczne, przewody hydrauliczne, rozdzialacze, złączki, zawory i siłowniki hydrauliczne.

hydraulika siłowaHydraulika siłowa ma bardzo praktyczne zastosowania. Spotykamy się z nią na co dzień, jednak nie mamy o tym pojęcia. Hydraulika siłowa wprawia w ruch różnego rodzaju napędy np. bramy wjazdowe, umożliwia działanie dźwigów, żurawi i koparek oraz wózków widłowych. W przemyśle leśnym i rolniczym wykorzystywana jest w maszynach takich jak pługi czy kombajny. Hydraulika siłowa zamienia energię powstającą dzięki ciśnieniu, w energię ruchu elementu końcowego. Ma wiele ciekawych zastosowań. W transporcie kolejowym wodna hydraulika siłowa służy do wyhamowywania wagonów. W branży hi-tech znajduje zastosowanie w urządzeniach do tworzenia powłok ochronnych na półprzewodnikach. Dzięki hydraulice siłowej podnośnik w warsztacie samochodowym ułatwia naprawę samochodu.

Hydraulika siłowa opiera się na wykorzystaniu cieczy w charakterze przekaźnika mocy. Ciecz pod ciśnieniem przesuwa, odkształca, podnosi elementy urządzeń na zasadzie rozprężania. Hydraulika siłowa najlepiej oszczędza czas i energię potrzebną do wykonania pracy. Generuje bardzo duże siły przy jednoczesnej miniaturyzacji urządzeń i zachowaniu prostych zasad konstrukcyjnych. Napęd i sterowanie urządzeń hydraulicznych cechuje wyjątkowa płynność ruchu, wolna do zaburzeń takich jak drgania czy wstrząsy.

Hydraulika siłowa jest wydajna i uniwersalna. Jest niezastąpiona, ponieważ jedynie urządzenia hydrauliczne generują moc pozwalającą przenosić i przetwarzać duże gabarytowo i ciężkie elementy.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Zamiatarka, czyli przemysłowa miotła

Zamiatarka, czyli przemysłowa miotła


Autor: papaj


Czy zastanawialiście się kiedyś dzięki czemu ulice naszych miast są czyste, mimo, że tyle ludzi codziennie nimi maszeruje, i tylko niewielki odsetek z nich stara się korzystać z koszy w celu wyrzucenia niepotrzebnych śmieci?


Dbają o to zatrudniani przez miasto pracownicy, posługujący się specjalnymi urządzeniami, które mają daleko większe możliwości niż zwykła miotła.

Urządzenia, które pomagają w dzisiejszych czasach służbom miejskim, to przede wszystkim zamiatarki. Do sprzątania miasta najlepiej nadaje się duża zamiatarka, która ma miejsce dla kierowcy. Tego typu zamiatarki codziennie rano wyjeżdżają na ulice naszych miast i dbają o to, żebyśmy idąc rano do pracy nie potykali się o puste butelki i puszki. Jak takie urządzenia działają? Ich konstrukcja nie jest bardzo skomplikowana i pewnie każdy się zgodzi z tym, że jest to dosyć oczywiste rozwiązanie.

Zamiatarka miejska posiada zwykle od 2 do 4 szczotek obrotowych umieszczonych z przodu po lewej i po prawej stronie, pozwalają one na wymiatania brudu z kątów, jakie znajdują się między krawężnikiem, a jezdnią. Szczotki te sprawiają, że śmieci są wymiatane przed zamiatarkę a stamtąd zbiera je właściwa szczotka walcowa umieszczona pod urządzeniem. Szczotka ta ma kształt walca, do którego przymocowana jest szczecina w taki sposób, aby jak najlepiej zbierała śmieci i wrzucała je do zbiornika bez wzbudzania niepotrzebnego pyłu.

Pewnie każdy widział jak wygląda takie urządzenie, a jeżeli nie, to można to zrobić wpisując w wyszukiwarce np. Karcher. Jest to jedna z najbardziej znanych firm zajmujących się produkowaniem tego typu sprzętu. Produkują oni bardzo różne typy zamiatarek od takich przeznaczonych do użytku profesjonalnego, np. przez firmy sprzątające ulice, po takie których można używać w domu do sprzątania podjazdu lub garażu. Generalnie zasada ich działania jest taka sama, a różnią się jedynie wielkością i czasami ilością szczotek. Jeżeli mamy duży podjazd i nie mamy czasu, na sprzątanie go tradycyjnymi metodami to dobrze jest wybrać właśnie domową wersje zamiatarki, która pozwoli nam zaoszczędzić mnóstwo czasu, który musielibyśmy przeznaczyć na sprzątanie miotłą.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kilka przydatnych informacji o tarcicy

Kilka przydatnych informacji o tarcicy


Autor: grag


Artykuł zawiera kilka ważnych informacji na temat tarcicy. Opisuje możliwości jej zastosowania w zależności od klasy jakości.
Wyjaśnia też jakim procesom obróbki chemicznej i fizycznej poddaje się drewno, aby nadać mu dodatkowe walory jak trwałość i estetyka.


Tarcica to podstawowy wyrób w każdym tartaku. Powstaje po przepuszczeniu kłody drewna przez piły, które rozpiłowują ją wzdłużnie. W zależności od technicznego zaawansowania procesu technologicznego wykorzystywane są różne techniki produkcji. W pierwszym etapie otrzymujemy pryzmę – kawałek kłody obrzynany dwustronnie oraz najczęściej deskę boczną, przeważnie o grubości 25mm. Deska ta nazywa się nie obrzynaną, bo jej boki nie są równoległe i pokryte korą lub łykiem. W drugim etapie pryzma jest rozcinana w zależności od zapotrzebowania na: deski lub kantówki. Otrzymane wyroby nazywa się tarcicą szorstką, obrzynaną. W zależności od sposobu przetarcia możemy wyróżnić kantówki nazywane krzyżowymi i kantówki rdzeniowe, to takie które zawierają w swoim przekroju rdzeń drzewa. Biorąc pod uwagę właściwości fizyczne większość klientów preferuje kantówki z przetarcia krzyżowego. Nie wypaczają się tak mocno jak rdzeniowe, kiedy wyschną.

Kiedy już mamy gotowy produkt w formie tarcicy możemy teraz zdecydować o jego dalszym przeznaczeniu w zależności od wymaganej jakości i przeznaczenia tarcicy.

Tarcica o najwyższej klasie jakości jest używana w przemyśle meblowym, stolarce okiennej, poszukiwana jest przez wytwórców podłóg zarówno litych jak i klejonych. Najwyższa klasa jakości jest określana według przepisów polskiej normy w zależności od gatunków drzew. Dla tarcicy iglastej obowiązuje norma PN-75/D-96000, a dla liściastej PN-72/D-96002. Najwyższa, I klasa tarcicy charakteryzuje się całkowitym brakiem lub sporadyczną ilością niewielkich sęków – małe sęki nazywane są w nomenklaturze drzewnej ołówkowymi. W tej klasie niedopuszczalne są czarne, zepsute sęki, zgniłe i wypadające. Ogólnie rzecz biorąc pogarszają one nie tylko walory estetyczne tarcicy, ale mają też niekorzystny wpływ na wytrzymałość materiału. Tarcica z dużą ilością sęków stanowi problem w dalszej obróbce, szczególnie jeśli materiał ma być strugany. Jeśli materiał jest bardzo cienki, o małej grubości sęki mogą wręcz uniemożliwić przestruganie materiału, zwłaszcza jeśli ma być wysuszony do około 10% wilgotności.

Tarcica w pozostałych klasach jakości znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie. Z niej wykonywane są deski szalunkowe, służące do budowania szalunku do wylania cementu i stworzenia fundamentów przyszłych budynków. Do tego celu używana jest oczywiście tarcica najgorszej jakości. Następnie do wystroju wnętrz może być wykorzystana deska podłogowa. Wykonywana w zależności od preferencji nabywcy i jego zamożności. Do pokrycia podłóg używa się litej deski z gatunków szlachetnych takich jak dąb, orzech lub bardziej pospolitych takich jak sosna lub świerk. Drewno najwyższej jakości stosowane jest w klejonych kantówkach okiennych. Proces klejenia z wielu warstw pozwala na wyeliminowanie naturalnej tendencji drewna do skręcania i wichrowania. Taka klejonka używana jest do produkcji ram okiennych. Przetworzone drewno znajdziemy w wielu innych produktach wyposażenia wnętrz, takich jak łóżka, fotele stoły itp.

Tarcica wykorzystywana jest do produkcji więźby dachowej – pokrycia dachu. To z niej powstają: płatwie, kalenice, krokwie, łaty, kontrłaty itp. Tartaki mogą wykonać cały projekt więźby dachowej we własnym zakresie. Później, już na miejscu budowy pozostaje już tylko kwestia poprawnego złożenia przygotowanych elementów. Zalecany jest dodatkowy proces impregnacji zabezpieczenia poszczególnych elementów składowych przed wpływem grzybów i warunków klimatycznych. Najczęściej stosowana impregnacja dla więźby to impregnacja zanurzeniowa. Drewno jest zanurzane w roztworze środka zabezpieczającego przed pleśnią.

Popularne nazwy środków służących do impregnacji to: Wolmanit, Impralit, Tanalith. Drewno zaimpregnowane ma najczęściej zielony kolor. Ogólnie środek impregnujący jest bezbarwny a drewno jest barwione po to żeby klienci widzieli, że proces został przeprowadzony. We Francji na przykład zwyczajowo elementy więźby dachowej mają żółty kolor. Już nasi praprzodkowie dostrzegli zalety drewna. Drewno ze względu na swoją wytrzymałość i trwałość świetnie nadaje się do roli „dźwigania” dachu. Więźba dachowa może występować w wielu różnych formach, które zależą w głównej mierze od wielkości dachu. Wyróżniamy więźbę: krokwiową, krokwiowo – jętkową oraz płatwiowo – kleszczową.

Tarcica w III klasie jakości – duża ilość sęków, wykorzystywana jest w szeroko pojętym drewnie ogrodowym. Z niej produkuje się deskę tarasową, struganą według rysunków technicznych klienta. Deska tarasowa jest najczęściej zabezpieczana przed wpływem niekorzystnych czynników środowiska takich jak wilgoć i rozwój grzybów. Do jej zabezpieczenia używa się tych samych produktów co do impregnacji więźby dachowej, przy czym różnica występuje w technice impregnacji. Tutaj najczęściej stosowana jest impregnacja ciśnieniowa. Przeprowadza się ją w specjalnych urządzeniach, o dużej pojemności zwanych autoklawami. Tutaj też wyróżnia się różne klasy impregnacji, w zależności od ilości wpompowanego w drewno impregnatu. W Polsce używa się nominacji niemieckiej i określa, że IV klasa impregnacji to 4 kg środka impregnującego na 1 m3 drewna. We Francji według normy CTB-B+ jest to aż 15 kg środka na 1m3 tarcicy. Takie zabezpieczenie pozwala na długoletni, bezproblemowy okres użytkowania tarasu z drewna. Żeby drewno zaimpregnować w IV klasie niezbędne jest podsuszenie tarcicy w specjalnych suszarniach do 25% wilgotności. Proces impregnacji odbywa się pod ciśnieniem ok. 1 Mpa i powinien trwać ok. 5 godzin. Impregnacja ciśnieniowa jest znacznie droższa niż impregnacja zanurzeniowa. Koszt impregnacji zanurzeniowej to około 30 pln za m3 towaru, dla impregnacji ciśnieniowej koszt ten kształtuje się ok. 100 pln za m3 tarcicy przy założeniu impregnacji w IV klasie jakości. Przy zakupie deski tarasowej warto zwrócić uwagę na jej grubość. Sprzedawcy przeważnie kierują się kryterium pokrycia deską jak najwięcej powierzchni w jak najniższej cenie. Stąd można często spotkać w ofertach deskę o grubości poniżej 20 mm. Taka deska nie posłuży nam za długo i może być źródłem kłopotów jak i rozczarowania. Najlepiej projektując, przygotowując się do budowy tarasu rozważyć jakie musi wytrzymać „ciężary”. Deska powinna być odpowiednio gruba, minimum 25 mm, im grubsza tym lepsza. Po pierwsze wszyscy użytkownicy tarasu będą mogli bezpiecznie po nim stąpać, po drugie taras dobrze zabezpieczony przed grzybami będzie nam służył długie lata.

Obok popularnie impregnowanej i często występującej w polskich lasach sosny istnieją gatunki drewna, których się nie impregnuje, na przykład świerk, modrzew. Świerk jest mało popularny jako deska tarasowa ze względu na swoją małą żywotność.

Popularne i bardzo estetyczne są tarasy z drewna modrzewiowego. Najlepiej do tego celu nadaje się modrzew syberyjski. Polski modrzew ma dużo czarnych sęków, ale przy zastosowaniu odpowiedniego sortowania można osiągnąć w miarę ładny materiał. Środki znajdujące się wewnątrz drewna modrzewiowego zabezpieczają je w sposób naturalny przed szkodnikami i warunkami klimatycznymi. Modrzew jest stosunkowo tani w porównaniu do gatunków egzotycznych takich jak: iroko, merbau, ipe lapacho. W dobie dzisiejszej większej świadomości o ochronie środowisko warto również zapytać dostawcę czy drewno nam sprzedawane posiada certyfikat FSC lub PFSC. Certyfikaty te świadczą, że drewno pochodzi z prawidłowo zarządzanych, odnawialnych źródeł. Jeśli chodzi o gatunki egzotyczne to często drewno nie ma takiego certyfikatu, co może świadczyć o tym, że tarcica pochodzi z rabunkowego wyrębu lasów tropikalnych.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Obsługa logistyczna

Obsługa logistyczna


Autor: Sebastian Wrzesionek


Czym w istocie jest obsługa logistyczna, kiedy się na nią decydować i jakie warunki powinna spełniać firma logistyczna świadcząca takie usługi? Informacje te zawarte są w poniższym artykule.


Obsługa logistyczna firmy jest bardzo istotnym elementem w funkcjonowaniu wielu firm, zwłaszcza tych o charakterze produkcyjnym. Do szczególnie ważnych elementów jakie rozpatrywane są z punktu widzenia zakładu produkcyjnego są przede wszystkim koszty wysłania jednego transportu towaru, a także szybkość i terminowość jego dotarcia w wyznaczone miejsce. To te dwa elementy są zazwyczaj elementem decydującym podczas wyboru firmy, której powierzona zostanie obsługa logistyczna.

Obsługą taką zajmują się wyspecjalizowane w tej branży firmy logistyczne. Podczas nawiązywania współpracy, każda z tych firm przedstawia zleceniodawcy kosztorys wszystkich możliwych rozwiązań jak i pomysłów na możliwie najlepsze i najekonomiczniejsze rozwiązanie kwestii transportu, magazynowania, pakowania lub innej funkcji logistycznej, na którą jest akurat zapotrzebowanie.

Firmy logistyczne bardzo często współpracują z innymi firmami zajmującymi się spedycyjną, a czasami również same pełnią rolę spedytorów co bardzo często jest jednym z najlepszych i najtańszych rozwiązań.

Duże firmy logistyczne dzięki wieloletniej, stałej współpracy z firmami spedycyjnymi uzyskują od nich znaczne rabaty cenowe, które w rezultacie przekładają się na obniżenie kosztów transportu dla klienta końcowego.

W interesie każdego przedsiębiorstwa leży aby obsługa logistyczna zlecana była firmom fachowym i doświadczonym w tej dziedzinie, ponieważ tylko te dwa elementy są w stanie zagwarantować, iż zaproponowane rozwiązania będą możliwie najlepsze i najbardziej korzystne z punktu widzenia ekonomicznego jak i jakościowego. Obsługa logistyczna może być zawiązana na podstawie stałej umowy lub na podstawie umowy o dzieło, która obowiązuje tylko do końca wykonania zadania.

Nawiązanie współpracy z firmą logistyczną pozwala przedsiębiorstwu przede wszystkim na zmniejszenie kosztów oraz zastosowanie fachowych rozwiązań, które nie są możliwe w przypadku realizacji transportu bądź innych działań logistycznych na własną rękę. Podejmowana w takim zakresie współpraca jest typowym przykładem działań w ramach tzw. outsourceingu.


www.ponetex.com.pl - usługi logistyczne Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Foliowanie

Foliowanie


Autor: Sebastian Wrzesionek


Proces foliowania stanowi jeden z podstawowych elementów całego procesu logistycznego jaki przechodzi towar bądź materiał od momentu jego wyprodukowania, do momentu jego zakupu przez klienta końcowego.


Foliowanie towarów to inaczej pakowanie towaru w folię lub inne materiały przeznaczone do pakowania. Towar przed przyjęciem do magazynu powinien być odpowiednio zapakowany, chyba że normy danego zakładu ustalają inaczej, to pakowanie jak i foliowanie może odbywać się już na magazynie. Przed rozpoczęciem foliowania każdy towar powinien być odpowiednio przygotowany.

Jeśli foliujemy towar to powinien być on uprzednio zaetykietowany. Foliowanie odbywa się na wyznaczonych do tego stanowiskach. Zanim rozpoczęte zostanie foliowanie, powinna zostać przeprowadzona segregacja towarów, ponieważ każdy z nich foliowany jest w odpowiadający mu rodzaj folii. Najczęściej stosowanymi rodzajami folii są: folia perforowana, folia przylepna oraz folia zgrzewana.

Folia perforowana stosowana jest do wszelkiego rodzaju szklanych przedmiotów, dla których istnieje podwyższone ryzyko, iż w trakcie przechowywania lub transportu mogłyby ulec uszkodzeniu. Folia przylepna stosowana jest natomiast do wszelkich elementów drewnianych, w przypadku których nie ma aż tak dużego zagrożenia uszkodzenia podczas przechowywania i transportu. Do towarów materiałowych zaś najczęściej wykorzystuje się folię zgrzewaną.

Ze względu na czynniki ekonomiczne, bez względu na rodzaj foliowanego materiału, proces ten powinien odbywać się w sposób bezpieczny dla towaru, tak aby prawdopodobieństwo jego uszkodzenia było możliwie jak najmniejsze. Dzięki odpowiedniemu przeprowadzeniu czynności foliowania znacznie spada zagrożenie uszkodzeń materiałów bądź towarów, szczególnie takich jak zarysowania, zadrapania czy pęknięcia.


Składowanie i magazynowanie Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Rodzaje druku

Rodzaje druku


Autor: Paweł Mazur


Obecnie druk offsetowy stanowi najpopularniejszą formę druku. Główną cechą, a zarazem zaletą druku offsetowego są stosunkowo niskie koszty, biorąc pod uwagę wysokie nakłady. Technologia ta jednak jest mało opłacalna przy niskich nakładach, ze względu na koszty związane z przygotowaniem całego procesu oraz czas pochłaniający prace maszyn.


Jednak nowoczesne technologie, rozwijają się w kierunku stopniowego obniżenia kosztów offsetu, nawet w przypadku mniejszych nakładów.

Druk offsetowy rozwinął się dzięki temu, że zainteresowano się odbijaniem fotografii, co możliwe było dzięki szklanym płytom, przez które wykonywane były fotografie. Fotografia kolorowa natomiast, przyczyniła się do rozwoju druku offsetowego.

Druk offsetowy można podzielić na:

- offset arkuszowy, co oznacza, że źródło drukowania występuje w postaci arkuszy, a farby offsetowe posiadają dużą lepkość, a utrwalane są za pomocą wsiąkania oraz polimeryzacji ( gdy mamy do czynienia z farbami UV,oraz hybrydowymi,polimeryzacja inicjowana jest poprzez farby UV);

- offset zwojowy, gdzie farby są lejne, a druk podłoża występuje w postaci zwojów.

Wyróżniamy tutaj ponadto tak zwany coldset i heatset.
Coldset to metoda druku offsetowego stosowana na zimno, tak więc farba utrwala się wsiąkając w papier. Natomiast jego przeciwieństwem jest heatset, gdzie farba także wsiąka w papier, jest jednak odparowywana w wysokich temperaturach.
Zarówno offset jak i heatset, mają swe zastosowanie w drukowaniu wysokonakładowym, przy tworzeniu książek, gazet, czy różnego rodzaju materiałów reklamowych.

Drukowanie offsetowe ponadto znajduje swoje zastosowanie do stosowania na kartonach, opakowaniach, mapach, czy też papierach firmowych.

Dzięki drukowi offsetowemu, możliwe jest wykonywanie prac jednobarwnych oraz wielobarwnych. Offset jest formą nadającą się do reprodukcji, stanowiących połączenie tekstu z grafiką. Offset zapewnia szybkość drukowania, niskie koszty przy wysokich nakładach, szeroki wachlarz podłoży drukujących, a także powtarzalność procesu drukowania. Jest metodą ogólnie dostępną.


Pozdrawiam,

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Mała gastronomia, mini donuts, czyli jak można zarobić na życie

Mała gastronomia , mini donuts , czyli jak można zarobić na życie


Autor: Jarosław Siemiątkowski


Pomysł na ten biznes niewątpliwie mieści się w dość obszernej definicji małej gastronomii i niewątpliwie należy do tych słodkich pomysłów związanych z cukiernictwem po które ludzie w wolnych chwilach relaksu chętnie sięgają .


Mini donuts -pojęcie dobrze znane na zachodzie a zwłaszcza za oceanem skąd ma swój rodowód . Mylące jest może trochę to , że mini donust czyli inaczej mini oponka często określane jest mianem mini pączek angielski . Nazwa polska może więc sugerować że pomysł pochodzi nie tyle z za oceanu co znad Tamizy . Tyle gwoli wprowadzenia , krótkiej i ogólnej bardzo historii tego pomysłu .
Sam biznes nie jest zbyt trudny . na pewno nie jest trudniejszy niż produkcja gofrów czy sprzedaż lodów włoskich które wcześniej trzeba wyprodukować . Ale też od razu pytanie. Czy lody włoskie są produkowane przez człowieka , czy bardziej przez maszynę ? . Może główną rolą człowieka , jest sprzedaż finalnego produktu, wytworzonego wcześniej przez maszynę .W przypadku mini donustów jest bardzo podobnie . Maszyna produkuje mini pączki angielskie z wcześniej przygotowanego ciasta . Rola osoby obsługującej maszynę ogranicza się więc w głównej mierze do ich sprzedaży . Oczywiście każde urządzenie ma swoje małe i większe kaprysy . Podobnie jest i w tym przypadku . Dysze przez które wychodzą pączki mogą być np. oklejone ciastem jeśli była dłuższa przerwa w ich produkcji . Należy więc przez kolejnym uruchomieniem zeskrobać z dyszy ciasto . Nie będę się wdawał nazbyt mocno w szczegóły techniczne bo też i nie taka rola tego artykułu . Pragnę jedynie uświadomić fakt iż z maszyną trzeba się zaznajomić .Nie wystarczy bezmyślnie naciskanie guzika .
Z racji na nowatorski pomysł oraz możliwość obserwowania przez potencjalnego konsumenta procesu smażenia można przyjąć iż biznes ma swoje mocne strony. Nie należy więc go porównywać do sprzedaży gofrów czy lodów włoskich bo te znane są u nas i ich zagęszczenie w niektórych regionach naszego kraju jest bardzo duże . Inaczej jest w tym przypadku . Pomysł u nas w Polsce jest mało znany , konkurencja niewielka lub na razie wręcz żadna . Powinowactwo dla gofrów czy też lodów oczywiście również istnieje . Ten biznes aby się powiódł także bardzo lubi zatłoczone miejsca i skupiska dużej liczby osób .
Gdzie można więc z tym biznesem zastartować ? Centra handlowe , miejscowości wypoczynkowo turystyczne. Ale czy tylko te miejsca ? Otóż nie . Imprezy plenerowe wszelakiego rodzaju . Ktoś może stwierdzić , biznes sezonowy ! Owszem może taki być , ale na pewno , nie tylko taki . Jeśli masz cierpliwość możesz rozpropagować jedzenie pączków w stałym miejscu do którego po jakimś czasie zgodnie z tradycja będą przychodzili klienci na ciepłe , świeże i smaczne mini pączki angielskie . Reasumując , ten biznes może być sezonowy lub całoroczny. Może stanowić uzupełnienie już istniejącego punktu gastronomicznego z lodami , goframi , istniejącej cukiernio-kawiarenki, lub być całkowicie samodzielny tj. bazujący tylko na sprzedaży tych pączków .
Jeśli informacje tu zawarte są dla Ciebie interesujące zapraszam na stronę popularyzującą ten biznes w Polsce www.minidonuts.pl
Jarosław Siemiątkowski


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Transport Warszawa - jak i gdzie?

Transport Warszawa - jak i gdzie?


Autor: matyjasz


Transport - Warszawa jest pod tym względem miastem o bardzo dużym potencjale. Jako największe miasto w Polsce, musi się przecież zmierzyć z tak trudnym do okiełznania tematem jak transport publiczny, czyli kolej, tramwaje, autobusy no i w końcu metro o którym tak głośno od kilku lat.


Inną strona tego zagadnienia są usługi transportowe prywatne. Czyli taksówki i wszelkiego rodzaju spedycje.

Warszawa jako największe miasto w kraju, musi zmagać się z wieloma problemami dotyczącymi chociażby przepustowości, czyli możliwości miasta względem ilości samochodów, które przez nie przejeżdża (biorąc pod uwagę spedycję krajową jak i transport międzynarodowy). Każdy kto miał szansę chociażby przejeżdżać przez Warszawę wie, co oznaczają prawdziwe korki. Jest to nie tylko oznaka, tego, że miasto nie jest przygotowane na przyjęcie takiej liczby pojazdów, jak również to, że najważniejsze węzły komunikacyjne są po proste źle zaprojektowane, a często nawet ich jakość jest po prostu słaba. Obecnie prowadzone są różnorakie próby odciążenia wielkich miast od ciężkiego transportu poprzez ich ulice. Najprostszym sposobem jest oczywiście budowa obwodnic miasta, ale to bardzo trudna operacja. Wiążę się głównie z problemami dotyczącymi kupna gruntów po których przebiegać mają nowe arterie komunikacyjne.

Transport Warszawa jest tematem, który ciągle czeka na dłuższą i poważną debatę społeczną. Ponieważ jednak rozległość tematu i związane z nim problemy są ciężkie do przezwyciężenia, prawdziwa debata nie miała jeszcze miejsca. Pewne jest jednak to, że musi ona nastąpić w związku z planowanymi Mistrzostwami Europy w piłce nożnej, które odbędą się w 2012 roku w Polsce i Ukrainie.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Ekogroszek

Ekogroszek


Autor: Iza Salamon


Ekogroszek to paliwo stałe produkowane z wysokogatunkowego węgla kamiennego i przeznaczone do produkcji energii cieplnej w nisko emisyjnych kotłach retortowych.


Zalety kotłów retortowych

Takie kotły służą do zaopatrzenia w ciepło domów jednorodzinnych, także wielorodzinnych, obiektów komunalnych i przemysłowych. Także są używane w przedsiębiorstwach ciepłowniczych.

Kotły są również wykorzystywane do podgrzewania wody użytkowej i wytwarzania pary technologicznej. Koszty wytwarzania ciepła są 2 razy niższe niż przy ogrzewaniu gazem, a nawet 4 razy niższe niż przy ogrzewaniu olejem opałowym. Kotły retortowe są o 40% tańsze w eksploatacji niż tradycyjne kotły węglowe.

Jakie parametry posiada ekogroszek?

Ekogroszek posiada takie właściwości, które gwarantują odpowiednią pracę kotła. A więc ma odpowiednią granulację, nie zawiera zanieczyszczeń mechanicznych. Ponadto charakteryzuje go niska spiekalność, wysokie temperatury spiekania i mięknienia popiołu.

To paliwo spełnia też normy emisji: posiada wysoką wartość opałową, niską zawartość siarki i popiołu, najniższy koszt wytwarzania ciepła.

Wielkość granulek wynosi od 5 do 25 mm. Jest produkowany z węgla kamiennego energetycznego typ 31.2. Wartość opałowa jest większa niż 26MJ/kg. Zawartość popiołu – poniżej 10%. Zawartość siarki – poniżej 0,6%. Wilgotność do 10%.

Co robić, gdy paliwo jest mokre?

Technologia produkcji ekogroszku jest najczęściej mokra. Wilgotność się zwiększa w okresie jesienno – zimowym. Dlatego tez ekogroszek sprzedawany jest w workach perforowanych, aby umożliwić odparowanie wilgoci, jednak zaleca się, by przed wsypaniem do zbiorników kotła paliwo rozsypać i wysuszyć. Używanie wilgotnego paliwa grozi korozją zbiorników na węgiel, zwłaszcza wykonanych z gorszej stali. Ponadto mokry węgiel wchodzi w reakcję z siarką w procesie odparowywania w ślimaku.

Jak jest sprzedawany ekogroszek?

To paliwo sprzedaje się w workach pakowanych po 25 kg, które można kupować pojedynczo lub w bezzwrotnych paletach po 30 sztuk. Można też nabyć ekogroszek luzem.

Kiedy najlepiej kupować ekogroszek?

Ekogroszek jest sprzedawany przez cały rok, ale najlepiej zaoptrywać się w to paliwo w miesiącach letnich z dwóch powodów. Pierwszy: jest wtedy najniższa cena. Drugi powód: jest najmniejsza wilgotność paliwa ze względu na wysokie temperatury powietrza.

Ile potrzeba paliwa?

Podczas przeciętnej zimy w kotłach o mocy 15 – 25 kW zużywa się od kilograma do półtora kilograma ekogroszku na godzinę. Dobrze dobrana moc kotła powoduje, że kocioł pracuje maksymalnie 6 godzin na dobę. Wystarczy więc tylko zrobić odpowiednie wyliczenia i poczynić odpowiednie zamówienie.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Hale i konstrukcje stalowe, czyli co?

Hale i konstrukcje stalowe, czyli co?


Autor: Efemeryczna Hybryda


Jako laik, w takiej tematyce jak hale i konstrukcje stalowe, przyznam się bez bicia, że na hasła te trafiłam zupełnym przypadkiem. Jako była blondynka musiałam się oczywiście najpierw zastanowić, czy aby na pewno konstrukcje stalowe nie są mi w tej chwili niezbędne do życia.


Poszukując w Internecie słowa ,, Hale'', mając na myśli raczej hale sportowe, wyszukiwarka zarzuciła mnie wynikami w stylu : hale stalowe, konstrukcje stalowe, budujemy hale itp. Po 20 minutach wewnętrznego dialogu doszłam jednak do wniosku, że żadne hale stalowe nie zmieszczą się pod moim blokiem. Koncepcja budowy krytego basenu niestety upadła. Za to nowe nazwy w moim prywatnym słowniku wzbudziły ciekawość.


Czym są hale ?


I tu pojawił się pierwszy problem. Drogą dedukcji odrzuciłam jednak trawiastą łąkę w górach, na której pasterze wypasają swoje owieczki. Do tej definicji nie pasowało mi za bardzo hasło konstrukcje stalowe, które też wyskoczyło w wynikach wyszukiwania. Zawsze jednak mogę się mylić. Uznałam więc, że hale to duże przestronne pomieszczenia lub całe budynki o podziale nawowym. Nawowym? Zaczęłam zastanawiać się czy kurs czytania ze zrozumieniem przyniósł jakiekolwiek efekty. Jednak sieć rozwiała czarne chmury wiszące nad moją głową wyjaśniając mi, że ,, pojęcie nawa używane jest dla określenia części hali oddzielonej rzędem słupów''. Dodała także ,że hale można podzielić ze względu na funkcję jakie spełniają. Wyróżniamy zatem hale widowiskowo-sportowe, hale fabryczno- przemysłowe, a także hale handlowo-targowe.


Hale stalowe

Pomimo kiepskiego początku już sama wpadałam na to, że hale stalowe to, to samo co hale, tylko budowane ze stali. Dowiedziałam się też, że stal jest stopem żelaza i węgla oraz, że hale stalowe są bardzo lekkie i szybkie w budowie. Najczęściej spełniają one funkcję fabryczno- przemysłową, ze względu na szybką budowę. Niektóre firmy stawiają je już w 30 dni! Czy są wytrzymałe ? Internet odpisał, że tak. Ja nie potrafię sobie wyobrazić jak budynki z blachy mogą być wytrzymałe. Przecież wszystkie blaszki się wyginają, łamią. No cóż, przecież Internet wie wszystko.

Konstrukcje stalowe

Nawet nie zaczynałam zbierać informacji o tym, czym są konstrukcje stalowe. Nie musiałam... były na stronie mówiącej o funkcjach, jakie spełniają hale. Nie przedłużając, konstrukcje stalowe to wszystkie obiekty ze stali, ale... oprócz hal stalowych. Nic dodać nic ująć.


A podobno Internet nie rozwija.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.