środa, 20 lipca 2016

Jak należy smarować łożyska

Jak należy smarować łożyska


Autor: Martino Mistrz


Środek smarujący obecny w łożysku tworzy warstwę oddzielającą pierścienie od elementów tocznych, zmniejszając tym samym zużycie ścierne oraz chroniąc łożysko przed korozją oraz wnikaniem zanieczyszczeń do środka.


Ochrona przed korozją

Aby środek smarujący mógł skutecznie chronić łożysko nie powinien być wypłukiwany z łożyska przez wodę. Najlepszym rozwiązaniem są mydła wapniowe oraz litowe oparte o związki organiczne. Jeżeli smarowanie odbywa się przy pomocy oleju, stosuje się rozpuszczalne dodatki antykorozyjne.

Czystość środków smarujących

Podczas uzupełniania środka smarującego istnieje możliwość przedostania się do przestrzeni łożyskowej zanieczyszczenia. Aby tego uniknąć zaleca się przechowywanie smarów w szczelnych opakowaniach, a urządzanie do smarowania przed użyciem powinny być dokładnie umyte, ponieważ ubrudzone w smar plastyczny mogą z łatwością „przyciągać” cząsteczki zanieczyszczeń. Przed uzupełnieniem oleju, warto go przefiltrować. Przy okazji warto przypomnieć, iż nie wolno mieszać różnych rodzajów smarów czy olejów.

Wymiana środków smarujących

Środek smarujący powinien być często wymieniany, najlepiej tuż przed utratą prawidłowych właściwości. W przypadku olejów częstotliwość wymiany uzależniona jest od jego ilości oraz warunków pracy. Najrzadziej wymaga wymiana oleju w smarowaniu metodą zanurzeniową. Podczas smarowania obiegowego, częstotliwość wymiany zależna jest od tego ile razy olej przepływa przez łożysko. Przy smarowaniu mgłą olejową, olej wykorzystany może być jeden raz.

Uzupełnianie smaru

Poprzez dostarczanie małych porcji nowego smaru, uzupełnia się smar częściowo zużyty (przepracowany). Aby ułatwić właściwe smarowanie, zalecane jest używanie smarownicy ciśnieniowej, która zapewnia dotarcie smaru we właściwe miejsce (powierzchnie współpracujące). Poprawne doprowadzony smar powinien znajdować się blisko czoła pierścienia zewnętrznego przez kanał smarowy w oprawie. Możliwe jest również doprowadzenie smaru przez rowki smarowe w pierścieniu zewnętrznym do wnętrza łożyska, takie rozwiązanie możliwe jest np. w przypadku łożyska baryłkowego. Można również wykonać odpowiednie otwory, które umożliwiają wypływanie nadmiaru smaru. Uniemożliwia to zaleganie zużytego smaru wewnątrz łożyska, co może powodować zwiększenie jego temperatury.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Wybór uszczelnienia bezstykowego

Wybór uszczelnienia bezstykowego


Autor: Martino Mistrz


Podczas projektowania łożyskowania, dochodzi się do etapu, w którym należy dobrać odpowiednie uszczelnienie oraz rodzaj i metodę smarowania. Uszczelnienie ma bardzo duży wpływ na trwałość oraz niezawodność łożysk, ponieważ je chronią przed wypływem wilgoci, zanieczyszczeń oraz zapobiegają wypływaniu smaru.


Wybór odpowiedniego uszczelnienia zależny jest od:

- prędkość obwodowa na powierzchni uszczelnienia,

- eksploatacja urządzenia,

- przestrzeń zabudowy,

- błędy niewspółosiowości,

- rodzaj smarowania.

Uszczelnienia dzielą się na dwa podstawowe rodzaje:

- stykowe,

- bezstykowe

Uszczelnienie bezstykowe

Wykorzystywane są w przypadku dużych prędkości obrotowych, ponieważ nie występuje jakiekolwiek tarcie, które powodowałoby powstawanie ciepła. Jednym z rodzajów takiego rozwiązania jest uszczelnienie szczelinowe.

Zasada działania polega na obecności smaru plastycznego w szczelinie znajdującej się pomiędzy wałem a oprawą. W otworze pokrywy znajdują się niewielkie rowki, które wypełnia przesuwający się na zewnątrz smar, tworząc warstwę ochroną przed wnikającymi zanieczyszczeniami. Rozwiązanie to może być stosowane jedynie gdy środowisko pracy łożyska jest niezapylone oraz najlepiej suche.

Kolejnym rodzajem jest uszczelnienie labiryntowe, możliwe do zastosowania ze w parze zarówno ze smarem plastycznym jak i olejem. Największą zaletą tego typu rozwiązania jest brak wrażliwości na prędkość czy temperaturę pracy zespołu, z tego powodu możliwa jest aplikacja uszczelnienia labiryntowego w każdym urządzeniu. Chcąc zwiększyć skuteczność uszczelnienia warto zastosować bardziej złożone kształty uszczelnienia oraz wykonywać okresowe dodatkowe smarowania. Szczeliny labiryntowe wykonywane są promieniowo bądź osiowo, w zależności od typu oprawy – dzielonej bądź nie. Jeżeli wał wykazuje sporą niewspółosiowość zaleca się wykonanie szczeliny labiryntowej pod skosem.

Uszczelnienie odrzutnikowe to kolejny rodzaj uszczelnienia bezstykowego, stosowany wyłącznie w parze ze smarowaniem olejowym. Sposób działania polega na odrzucaniu oleju, który spływa po wale, poprzez kanaliki do oprawy. Tego rodzaju uszczelnienia stosowane są zazwyczaj przy konstrukcjach wysokoobrotowych, ponieważ do prawidłowego działania uszczelnienia potrzebna jest prędkość obwodowa powyżej 6 m/s. Zazwyczaj stosowane są w połączeniu z innymi uszczelnieniami ponieważ same nie stanowią ochrony przed wilgocią oraz kurzem.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Projektowanie łożysk - luz wewnętrzny

Projektowanie łożysk - luz wewnętrzny


Autor: Martino Mistrz


Podczas projektowania łożyskowań, dochodzi się do kroku, w którym należy dobrać odpowiednie luzy wewnętrzne łożyska oraz jego pasowania. Aby odpowiednio wykonać ten proces, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:


- materiał zabudowy,

- dopuszczalne przesunięcia występujące miedzy pierścieniami,

- napięcie wstępne,

oraz równie ważne dane jak typ obciążenia, występujące temperatury czy pasowanie.

Materiał zabudowy

Zalecane pasowania dotyczą osadzeń na wałach niedrążonych, w oprawach żeliwnych bądź stalowych, w innym przypadku zaleca się pasowania ciaśniejsze. Jeżeli oprawa wykonana jest ze stali lub żeliwa, pole tolerancji na gnieździe oprawy, bieżni na wale oraz osadzenia pierścienia na wale to odpowiednio N6, h5 oraz k5. W przypadku oprawy ze stopów lekkich zalecane tolerancje to odpowiednio R6 h5 i k5.

Dopuszczalne przesunięcia występujące między pierścieniami

Przesunięcie pomiędzy pierścieniami łożyska inaczej nazywane jest luzem osiowym lub promieniowym, zależne jest to od kierunku występowania przesunięcia. Określa ono różnicę odległość pomiędzy dwoma skrajnymi położeniami przesunięcia się jednego pierścienia od drugiego bez wywierania nacisku. W czasie pracy łożyska powstaje luz roboczy, który jest najlepszy, gdy osiąga jak najmniejsze wartości.

Nie da się jednomyślnie określić, który luz jest bardziej pożądany, ponieważ w głównej mierze zależne jest to od typu łożyska. Na przykład dla łożysk poprzecznych, większą rolę odgrywa luz promieniowy, dla wzdłużnych – osiowy. Nie ma jednak reguły jasno to określającej, ponieważ np. łożyska kulkowe skośne, mimo zaliczania do rodziny łożysk poprzecznych, bardziej istotny jest luz osiowy. Luz roboczy, w przypadku niektórych łożysk poprzecznych, jest wartością niepożądaną i najlepiej, jeżeli przybiera ona wartości bliskie zera, bądź dzięki napięciu wstępnemu występuje tzw. luz ujemny. Nie dotyczy to łożysk walcowych czy wahliwych.

Napięcie wstępne

Łożyska posiadają standardowo dodatni luz tzw. luz roboczy. Jednak w niektórych przypadkach, jego występowanie jest niepożądane, z tego powodu przeprowadza się napięcie wstępne. Najczęściej dokonuje się tego w przypadku, gdy łożysko pracuje przy dużych prędkościach obrotowych pod małym obciążeniem. Brak napięcia wstępnego spowodowałby wystąpienie poślizgu pomiędzy elementami tocznymi a pierścieniami, co bezpośrednio przyczyniałoby się do przedwczesnego zniszczenia łożyska.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Projektowanie łożysk - dobór materiału oraz rodzaje koszyczków

Projektowanie łożysk - dobór materiału oraz rodzaje koszyczków


Autor: Martino Mistrz


Łożyska wykonywane są z materiału różnego typu, co bezpośrednio wpływa na ich osiągi oraz zastosowanie. Najczęściej stosowanym materiałem jest z reguły niskostopowa stal chromowa.


Łożyska o większych rozmiarach wykonywane są z stali stopowej manganowej, a łożyska poddawane silnym obciążeniom uderzeniowym produkowane są z niskostopowej stali chromowo-niklowej lub manganowo-chromowej. Twardą, odporną na ścieranie powierzchnie uzyskuje się dzięki nawęglaniu, dzięki czemu możliwe jest zachowanie sprężystego rdzenia, który jest odpowiedzialny za przenoszenie obciążeń zmiennego typu.

Elementy toczne oraz pierścienie łożyska gwarantują stabilność wymiarową oraz zachowanie twardości materiału do pewnych temperatur granicznych. Zawdzięczają to obróbce cieplnej, dlatego temperatury w których mogą pracować osiągają wartości nawet do 150°C. Dobór materiału z jakiego wykonane jest łożysko najczęściej zależy od warunków w jakich będzie pracować, tzn. czy będzie to środowisko agresywne oraz takie, które wywołuje korozję. Należy pamiętać, aby łożyska wykonane ze stali nierdzewnej zachowały swoją odporność, ich powierzchnie nie mogą w żadnej sposób zostać uszkodzone, czy to podczas montażu czy późniejszej pracy.

Ostatnimi czasy, popularność na rynku zyskują łożyska wykonane z materiału ceramicznego – azotku krzemu. Początkowo jedynie elementy toczne, obecnie całe łożyska wykonywane są z tego materiału. Gwarantuje to zmniejszenie tarcia, mniejszą masę własną, pomijalnie małą rozszerzalność cieplną, odporność na korozję oraz właściwości izolacyjne.

Koszyki łożysk tocznych odpowiedzialne są za kilka ważnych czynników, z tego powodu bardzo ważne jest z jakiego materiału są wykonane. Podstawowe zadania należące do koszyka to:

- oddzielenie elementów tocznych,

- zapewnienie stałej odległości między nimi,

- uniemożliwienie wypadania elementu tocznego,

- prowadzenie elementów tocznych w nieobciążonej strefie łożyska,

- równomierne rozprowadzanie smaru.

Koszyki łożysk narażone są na działanie czynników mogących skutecznie skrócić ich żywotność, są to:

- siły bezwładności,

- siły tarcia,

- chemikalia zawarte w smarach.

Mając na uwadze powyższe czynniki, warto zwrócić uwagę jak ważne jest odpowiednie dobranie materiału oraz kształtu koszyka. Kosze łożysk wykonane mogą być z niskowęglowej blachy stalowej, stali kwasoodpornej, mosiądzu, tworzyw sztucznych.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Projektowanie łożysk - występujące obciążenia

Projektowanie łożysk - występujące obciążenia


Autor: Martino Mistrz


Dobór łożyska należy przeprowadzić mając na uwadze obciążenia, jakie będą występować w układzie łożyskowym. Warto przypomnieć, że dzielą się one na: obciążenia statyczne, obciążenia dynamiczne, prędkość obrotową.


Obciążenia statyczne

Nośność statyczna występuje wtedy, gdy łożysko nie wykonuje żadnego ruchu, bądź ruch ten jest bardzo ograniczony. Można również przyjąć, że nośność statyczną należy uwzględnić w przypadku krótkotrwałych silnych obciążeń o charakterze udarowym. Podczas obciążenia statycznego łożyska, sprawdza się czy jego nośność jest wystarczająca, najczęściej odbywa się to za pomocą obliczeń teoretycznych, w których wykorzystuje się tabelaryczne dane podane przez producenta. Łożyska, które charakteryzować się mają cichą oraz lekką pracą powinny charakteryzować się wysokim współczynnikiem obciążenia statycznego, w innym wypadku, wartości te nie są aż tak ważne.

Obciążenia dynamiczne

Obciążenia dynamiczne oraz ich wartości w głównej mierze wpływają na trwałość łożyska. Zakłada się, że to właśnie z ich powodu powstaje zmęczenie materiału, które prowadzi do zużycia się układu łożyskowego. W zależności od parametrów, możliwe jest wyznaczenie trwałości łożyska w godzinach pracy lub przebytych kilometrach (tzw. przebieg). W przypadku gdy łożysko nie wykonuje obrotu, a jedynie oscyluje w okolicach położenia środkowego, wylicza się wartość cykli.

Prędkość obrotowa

Prędkość obrotowa łożyska ograniczona jest przez dwa podstawowe czynniki: wytrzymałość mechaniczną oraz wytrzymałość termiczną. Temperatura pracy łożyska zależna jest od trzech rzeczy:

- materiału z jakiego jest ono wykonane,

- użytego środka smarnego,

- dokładności wykonania.

Prędkość obrotowa nominalna, podawana przez producentów łożysk, określa optymalną prędkość pracy łożyska podczas której ilość wytwarzanego ciepła równa się ilości ciepła, które może zostać wydzielone z łożyska. Wartości te dotyczą pierścienia wewnętrznego. W przypadku występowania większego obciążenia, zwiększeniu ulega tarcie, a co za tym idzie wartości wytwarzanych temperatur, z tego powodu zaleca się obniżenie prędkości obrotowej do wartości uprzednio wyliczonej za pomocą odpowiednich wzorów bądź gotowych kalkulatorów dostępnych na stronach internetowych każdego z producentów. Prędkości wyższe od nominalnej mogą być osiągane wyłącznie w przypadku:

- zastosowania dodatkowego chłodzenia,

- wykorzystania łożyska o większym luzie,

- miejsca osadzeń łożyska wykonane będą z wyższą aniżeli przewiduje procedura dokładnością.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Projektowanie łożysk - wybór rodzaju łożyska

Projektowanie łożysk - wybór rodzaju łożyska


Autor: Martino Mistrz


Na wybór typu łożyska oraz jego konfiguracji wpływ mają następujące elementy: obciążenie, prędkość obrotowa, dokładność wykonania, ograniczenia wymiarowe, dostępność oraz cena.


Obciążenie

Najważniejszym zadaniem jakie spełnić musi łożysko, to przenoszenie obciążeń. W zależności od ich rodzaju, kierunku, wielkości oraz zmienności, dopasowuje się odpowiedni typ łożyska. Bardzo często te parametry nie mają stałych wielkości i ulegają dynamicznym zmianom. Bardzo często odpowiednie obciążenie jest niezbędne do prawidłowej pracy łożyska.

Prędkość obrotowa

Jest to kolejny kluczowy czynnik determinujący wybór właściwego łożyska. Prócz samej prędkości, ważne są również zmienność wartości oraz zmienność kierunku. Pomiędzy prędkością obrotową a nominalną nośnością promieniową występuje pewna zależność. Są to czynniki powiązane ze sobą i zazwyczaj zwiększenie jednej wartości powoduje obniżenie drugiej. Najczęściej ma to miejsce w przypadku zwiększania ilości elementów tocznych w łożysku, zmiana koszyka czy nawet zwiększenie wielkości samego łożyska.

Dokładność wykonania

Dokładność wykonania to inaczej miara jakości w jakiej zostało wykonane łożysko. Bardzo ważne jest jej odpowiednie dopasowanie do rzeczywistych potrzeb. Należy mieć na uwadze, że związek pomiędzy klasą dokładności a ceną łożyska jest bardzo zauważalny, dlatego odpowiednie dobranie łożyska z punktu ekonomicznego jest tak samo ważne jak z punktu technicznego. W przypadku urządzeń precyzyjnych jak np. wcześniej wspomniana tokarka, warto zastosować łożysko precyzyjne w wysokiej klasie dokładności wykonania, jednak w maszynach prostych, w zupełności wystarczą łożyska o klasie dokładności podstawowej.

Ograniczenia wymiarowe

Podstawowym parametrem jest wielkość zabudowy. W większości przypadków łożysko musi zostać dopasowane do przestrzeni zabudowy, w wyjątkowych okolicznościach, następuje sytuacja odwrotna. Zazwyczaj ograniczenia zabudowy tworzy wał oraz obudowa.

Dostępność oraz cena

Koszt łożyska ma większe znaczenie, jeżeli w danym urządzeniu jego udział jest znaczący. Często zdarza się tak, że rozwiązania droższe, w późniejszej eksploatacji przynoszą oszczędności. Możliwe jest również zaprojektowanie łożyska od nowa pod specyficzne wymagania, jednak w takim przypadku jego cena gwałtownie rośnie, dlatego to rozwiązanie zalecane w przypadku ogromnych procesów produkcyjnych, bądź maszyn produkowanych jednostkowo, gdzie taki wybór jest ekonomicznie uzasadniony.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Zasady konstruowania łożyskowań tocznych

Zasady konstruowania łożyskowań tocznych


Autor: Martino Mistrz


Podczas konstruowania łożyskowań tocznych należy przestrzegać kilku podstawowych zasad. Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę podstawowe cele, tzn.: niezawodność, trwałość, koszty. Aby ułatwić podjęcie właściwego wyboru, proces ten można podzielić na 8 kroków:


Krok 1. Otoczenie robocze.

Na wstępie należy uwzględnić takie czynniki jak: umiejscowienie łożyska, obciążenie łożyska, prędkość obrotową, temperaturę pracy, metodę smarowania, wpływ korozji.

Krok 2. Wybór łożyska.

Dobór łożyska uzależniony jest od: ograniczenia wymiarowego, dokładności wykonania łożyska, momentu tarcia, sztywności łożyskowania, dostępności łożyska.

Krok 3. Wybór łożyska z uwzględnieniem obciążenia.

Wybierając łożysko, należy mieć na uwadze, że determinuje ono konstrukcję całego węzła łożyskowego, dlatego bardzo ważnym jest, aby uwzględnić wymienione niżej czynniki: współczynnik bezpieczeństwa, obciążenia dynamiczno-statyczne, elementy zabudowy, dopuszczalne obciążenia oraz prędkości.

Krok 4. Wybór klasy dokładności.

Aby odpowiednio dobrać dokładność z jaką wykonane zostało łożysko, należy zwrócić uwagę na: prędkości obrotowe, zmienność momentu obrotowego, tolerancję bicia wału.

Krok 5. Luz wewnętrzny łożyska.

Luz wewnętrzny łożyska jest ważnym czynnikiem, mającym znaczący wpływ na jego pracę, z tego powodu przy doborze luzu łożyska, warto pamiętać o: pasowaniu, temperaturze roboczej, luzie osiowym, wartości napięcia wstępnego, obciążeniu i prędkości obrotowej, materiale.

Krok 6 Wybór typu łożyska.

W łożysku, istotną rolę odgrywa koszyk, w którym umieszczone są elementy toczne. W zależności od materiału z jakiego jest wykonany, zmienia się charakterystyka łożyska, z tego powodu dobierając łożysko z uwzględnieniem z jakiego materiału wykonany jest koszyk, należy zwrócić uwagę na: sposób smarowania, wytwarzany hałas, drgania, obciążenia udarowe, obciążenia chwilowe, prędkość obrotową.

Krok 7. Dobór smaru oraz uszczelnienia.

Aby właściwie dobrać środek smarujący oraz odpowiednie uszczelnienie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę: temperaturę pracy, prędkość obrotową, metodę konserwacji.

Krok 8. Zabudowa łożyskowania.

W ostatnim kroku, wykonywany jest projekt montażu oraz ewentualnego demontażu łożyska. Uwzględnić należy: wymiary łożyska, sposób montowania łożyska, długość eksploatacji łożyska, częstotliwość przeglądów.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Dobór rodzaju łożyska

Dobór rodzaju łożyska


Autor: Martino Mistrz


Układ łożyskowy tworzą prócz łożysk również elementy z nimi związane tzn. oprawa oraz wał. Kolejnym elementem układu jest środek smarny, który zapobiega nadmiernemu zużyciu elementów łożysk. Ostatnim elementem jest uszczelnienie, którego działanie ma kluczową rolę przy zachowaniu czystości smaru.


Przy projektowaniu układu łożyskowego trzeba prócz typowych czynności takich jak określenie właściwego typu łożyska oraz jego rozmiaru, trzeba uwzględnić również:

- konstrukcję pozostałych elementów,

- pasowania oraz wewnętrzny luz,

- elementy mocujące,

- elementy zabezpieczające,

- uszczelnienie,

- rodzaj smaru,

- montaż oraz demontaż.

Każdy z tych elementów wpływa bezpośrednio na niezawodność, wydajność oraz ekonomiczność całego układu łożyskowego. Ilość wkładu pracy włożonego w budowę układu łożyskowego zależy głównie od doświadczenia konstruktora. W przypadku, gdy nigdy wcześniej podobne układy nie były projektowane, bądź wystąpienia szczególnych wymagań, zakres prac jest większy i obejmuje również ewentualne próby oraz przeprowadzenie dodatkowych obliczeń.

Ogromne zróżnicowanie łożysk sprawia, że każde z nich posiada swoje unikalne właściwości. Dla przykładu, łożyska kulkowe zaleca się do zastosowania w małych oraz średnich silnikach elektrycznych, łożyska baryłkowe aplikuje się w ciężkich warunkach technicznych, w których występują znaczne obciążenia czy niewspółosiowości. Nie ma jednak reguły, która jasno określałaby wybór łożyska, ponieważ podczas jego dokonywania, należy brać pod uwagę dodatkowe czynniki takie jak: ilość miejsca na zabudowę, niewspółosiowość, prędkość, cichobieżność, sztywność, dokładność.

Inne ważne czynniki uwzględniane przy projektowaniu łożyskowania to obciążalność i trwałość, tarcie, dopuszczalne prędkości, wewnętrzny luz łożyska lub napięcie wstępne, smarowanie i uszczelnienie. Po dokonaniu wyboru, jakie łożyska najlepiej sprawdziłoby się w danej aplikacji i spełniły wszystkie wymagania, należy wziąć pod uwagę ostatni aspekt – ekonomiczny.

W większości przypadków lepszą alternatywą jest wybranie łożyska tańszego, tak aby nie przepłacać za łożysko, które z nawiązką spełnia dane oczekiwania. Warto jednak przeanalizować koszty na przestrzeni okresu użytkowania łożyska, ponieważ może się okazać, że czasami warto wybrać konstrukcję droższą, ale niewymagającą obsługi, bądź oferującą dłuższy czas eksploatacji. Można w ten sposób zaoszczędzić na kosztach związanych z serwisem.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Projektowanie łożysk - wybór typu łożyska

Projektowanie łożysk - wybór typu łożyska


Autor: Martino Mistrz


Na wybór typu łożyska oraz jego konfiguracji wpływ mają następujące elementy: ustalenie łożyskowania, dopuszczalne niewspółosiowości, tacie, sztywność, montaż.


Ustalenie łożyskowania

Aby obracający się wał, można było łożyskować, potrzebne są minimum dwa łożyska. Za sprawą rozszerzalności cieplnej możliwe jest wystąpienie zmiany długości wału a tym samym powstanie obustronnego napięcia łożysk. Z tego powodu stosuje się rozwiązanie złożone z łożyska ustalonego oraz swobodnego. Pierwsze z nich zapewnia ustalenie osiowe wału, drugie może nieznacznie przemieszczać się wzdłuż osi wału niwelując naprężenia.

Dopuszczalne niewspółosiowości

Niewspółosiowość występuje, gdy pod wpływem obciążenia wał ulegnie ugięciu. Często spowodowane jest to znaczną odległością zabudowy łożysk lub w przypadku zastosowania oprawy pojedynczej. Kompensacją takich nieprawidłowości zajmują się łożyska nastawne tzn. łożyska baryłkowe oraz łożyska kulkowe wahliwe. W pierwszym przypadku wychylenie umożliwia kulista powierzchnia bieżni pierścienia zewnętrznego, w drugim – sferyczna powierzchnia osadzenia.

Tarcie

Tarcie ma kluczowy wpływ na temperaturę roboczą, panującą w łożysku. Zależy w głównej mierze od rodzaju oraz wielkości łożyska, obciążenia oraz prędkości obrotowych oraz oczywiście użytego środka smarnego. Na tarcie w łożysku składa się głównie jego występowanie pomiędzy elementami tocznymi a koszykiem oraz pomiędzy uszczelnieniem stykowym a pierścieniem. Możliwe jest wyliczenie oraz wyznaczenie w dużym przybliżeniu wartości momentu tarcia łożyska.

Sztywność

Czasami możliwe jest pominięcie tego elementu, jednak w niektórych przypadkach jak np. podczas łożyskowania obrabiarki, może mieć ona kluczowe znaczenie. Sztywność w głównej mierze zależy od rodzaju łożyska, np. łożyska walcowe i stożkowe, za sprawą większych powierzchni styku pomiędzy bieżnią a elementami tocznymi posiadają większą sztywność. Ewentualne zwiększenie sztywności można uzyskać za pomocą napięcia wstępnego przeprowadzonego podczas zabudowy.

Montaż

Projektując łożyskowania, należy mieć na uwadze sposób jego montażu, demontażu oraz związanych z tym czynności konserwatorskich. Właściwy montaż łożyska wpływa na jego pracę oraz trwałość. Aby ułatwić przeprowadzanie procesu montażu, stosuje się tuleje łożyskowe, które dodatkowo pełnią funkcję zabezpieczającą.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Łożyska oporowe - informacje

Łożyska oporowe - informacje


Autor: Martino Mistrz


Łożyska oporowe najczęściej stosowane są w walcarkach wielowalcowych, które walcują na zimno, ale również można jest spotkać w giętarkach albo prostownicach. Łożyska oporowe budową przypominają łożyska toczne, wyposażone w wyjątkowo grubościenny pierścień zewnętrzny.


Montowane są zazwyczaj w nieruchomych wałach tworząc tzw. walce oporowe. Siły, które przechodzą przez walce robocze przekazywane są za pomocą wału wspierającego do klatek walcowniczych. Łożyska oporowe wykonywane są w wielu rozmiarach oraz rodzajach wykonania, najczęściej jednak są to konstrukcje, które opierają się o łożyska walcowe dwurzędowe oraz łożysk a walcowe trzyrzędowe. Inne odmiany łożysk oporowych oparte są o budowę łożysk igiełkowych lub nawet łożysk stożkowych.

Profil styku pomiędzy wałeczkami a bieżniami przybiera formę logarytmiczną, z tego powodu wytwarzane naprężenia, podczas występowania obciążeń, posiadają o wiele bardziej korzystny rozkład. Pomaga to również, gdy za sprawą zbyt dużego obciążenia powstaje w zespole niewspółosiowość. Środek smarny podawany jest do łożyska za pomocą wału wspierającego, same łożyska oporowe posiadają otwory smarowe a w zależności od wersji również rowki pierścieniowe znajdujące się w pierścieniu zewnętrznym.

Łożyska oporowe walcowe

Oparte są o łożyska walcowe, posiadają dwa lub trzy rzędy wałeczków, występują w wersji z koszykiem lub z pełną liczbą wałeczków. Dostępne są odmiany wyposażone w kołnierz stały, kołnierz pierścieniowy lub bez kołnierza, dzięki czemu charakteryzują się znaczną nośnością promieniową. Nie są one jednak w stanie przenosić obciążeń osiowych, dlatego aby rozwiązać ten problem stosuje się podkładki oporowe. Są najpopularniejszą odmianą łożysk oporowych z tego powodu ich asortyment jest najszerszy.

Łożyska oporowe igiełkowe

Oparte są one na łożyskach igiełkowych jednorzędowych z pełną liczbą wałeczków. Pierścień zewnętrzny występuje w odmianie niezawierającej kołnierza, natomiast pierścień wewnętrzny posiada dwa stałe kołnierze.

Łożyska oporowe stożkowe

Opierają się one na łożyskach stożkowych dwurzędowych, dzięki czemu potrafią przenosić zarówno obciążenia promieniowe jak i osiowe. Są obustronnie uszczelnione za pomocą blaszek ochronnych, rowki smarowe, znajdujące się na wewnętrznej powierzchni bocznej pierścienia wewnętrznego, ułatwiają smarowanie.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Projektowanie łożysk - otoczenie robocze

Projektowanie łożysk - otoczenie robocze


Autor: Martino Mistrz


Określenie odpowiednich warunków roboczych, jest pierwszym, podstawowym krokiem podczas konstruowania łożyskowań tocznych. Aby prawidłowo je rozpoznać, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki.


Funkcjonalność zabudowy łożyska

Podstawowym czynnikiem determinującym wybór odpowiedniego łożyska jest przestrzeń zabudowy, która określa maksymalne wymiary w jakich należy zabudować zespół. Są one narzucane odgórnie i poza szczególnymi wyjątkami raczej nie mogą ulec zmianie.

Umiejscowienie łożyskowania

Umiejscowienie łożyskowania zależne jest od układu wałów. W zależności czy jest on pionowy, poziomy bądź bardziej skomplikowany, dopasowywane są typy łożysk możliwe do zastosowania. Pod hasłem sztywności, określa się stopnień odkształcenia obudowy czy ugięcia wału wraz z możliwym powstaniem braku współosiowości. Są to czynniki znacząco zawężające zakres stosowanych łożysk.

Obciążenie, prędkość obrotowa i inne

Obciążenie wraz z prędkością obrotową są wartościami, które są zazwyczaj wyznaczone, dobór wybranego rodzaju łożyska zazwyczaj określa się biorąc pod uwagę wartości oraz kierunek występowania sił promieniowych oraz osiowych. Warto również wziąć pod uwagę możliwość powstania wibracji czy też obciążeń udarowych.

Temperatura pracy

W głównym stopniu wpływa na trwałość elementów łożyska. Dlatego podczas projektowania łożyskowania, bardzo ważnym etapem jest dokładne określenie warunków termicznych w łożysku. Zmiany temperatury niekorzystnie wpływają na kluczowe parametry pracy, które spowodowane są rozszerzalnością cieplną materiału. Z tego powodu, w przypadku możliwości wystąpienia wysokich temperatur podczas pracy, należy dobrać łożysko zbudowane z przystosowanego go zmian temperaturowych materiału, które pozwoli na optymalną pracę.

Smarowanie

Odpowiedni dobór smaru wpływa na trwałość układu łożyskowania, z tego powodu należy dokładnie określić wymagania jakie spełnić ma środek smarny a następnie wybrać metodę oraz rodzaj smarowania.

Warunki pracy

Ostatnim punktem w wyznaczeniu warunków roboczych jest określenie stopnia zanieczyszczenia łożyskowania oraz wpływ środków korozyjnych na łożysko. Jeżeli środowisko pracy jest mocno zakurzone, należy wyposażyć łożysko w uszczelnienie lub blaszki ochronne, w przypadku występowania agresywnych mediów, należy rozważyć zastosowanie łożyska wykonanego z materiału odpornego na korozję.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SAF - informacje

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SAF - informacje


Autor: Martino Mistrz


Oprawy łożyskowe stojące dzielone SAF przeznaczone są do aplikacji w przypadku wałów o wymiarach calowych. Ich uniwersalność sprawia, że bardzo rzadko istnieje potrzeba stosowania opraw wykonanych na specjalnie zamówienie.


Znacząco obniża to koszty całej instalacji, oraz sprawia, że ewentualny serwis czy konserwacja zespołu jest znacznie tańsza aniżeli w przypadku opraw wykonywanych na specjalne zamówienie. Najczęściej, oprawy łożyskowe stojące dzielone SAF dostarczane są razem z łożyskiem oraz tuleją wciąganą. Dzielone są w płaszczyźnie poziomej, posiadają od dwóch do czterech otworów montażowych zlokalizowanych przy podstawie.

Trwałość

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SAF zapewniają uzyskanie, przez łożysko, bardzo dużych trwałości użytkowej. Poprzez bardzo precyzyjne wykonanie oraz obrobienie gniazda łożyska, zapewnione jest uzyskanie właściwego pasowania dla odpowiedniego łożyska. Bardzo dobre uszczelnienie zapewniają łożysku ochronę przez czynnikami zewnętrznymi oraz dodatkowo pozwalają utrzymać środek smarowy wewnątrz zespołu. Za sprawą wielkości pokrywy, możliwe jest zapewnienie pewnej siły zacisku do podstawy oprawy. Sama konstrukcja oprawy umożliwia częste dodatkowe smarowanie łożyska bez długich przestojów.

Zastosowanie

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SAF zostały zaprojektowane tak, aby spełniały najwyższe wymagania podczas pracy w trudnych warunkach w maszynach kopalnianych czy przenośnikach. Równie dobrze sprawdzą się w przypadku pracy pod mniejszym obciążeniem jednak w środowisku wysokoobrotowym, jak np. aplikacja w wentylatorach czy dmuchawach. Szeroki wybór uszczelnień sprawia, że oprawy te spełnią każde wymagania, nawet w bardzo zapylonych środowiskach.

Montaż

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SAF posiadają płaską podstawę o kształcie prostokąta, co znacząco ułatwia jej odpowiednie pozycjonowanie. Kołki prowadzące maja za zadanie prawidłowo ustalić ustawienie podstawy oraz pokrywy oprawy. Specjalne wgłębienia odlane w oprawie wskazują dokładnie miejsca, w których należy wywiercić otwory na kołki ustalające bądź po prostu wykonanie otworów odpowietrzających. Zdjęcie pokrywy, w przypadku montażu lub demontażu łożyska, jest znacząco ułatwione za sprawą obecnych wokół szczelin, które usprawniają proces jej podważania. Płaskie powierzchnie obecne na pokrywie oprawy umożliwiają montaż sprzętu diagnostycznego.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Rolki prowadzące - informacje

Rolki prowadzące - informacje


Autor: Martino Mistrz


Rolki prowadzące oraz to konstrukcje oparte o łożyska kulkowe, walcowe oraz igiełkowe. Różnią się jednak od nich właściwościami, ponieważ zostały skonstruowane pod bardzo konkretne zastosowanie. Rolki prowadzące to łożyska toczne z pierścieniem zewnętrznym grubościennym.


Przeznaczone są do przenoszenia dużych obciążeń w tym obciążeń udarowych. Opierają się o konstrukcje, które można odnaleźć w łożyskach walcowych czy kulkowych. Rolki prowadzące dostępne są w szerokiej gamie rozmiarowej oraz wykonawczej. Są zespołami gotowymi do montażu oraz fabrycznie nasmarowanymi. Najczęściej zastosowanie znajdują w systemach przenośnikowych, prowadnicach czy napędach krzywkowych. Ich podstawowy podział to:

- rolki bieżne,

- rolki nośne,

- rolki popychaczy.

Rolki bieżne

Rolki bieżne to konstrukcja oparta o łożyska kulkowe, wyposażone w grubościenny pierścień zewnętrzny, są fabrycznie nasmarowane i nie wymagają żadnych przygotowań poprzedzających montaż. Najczęściej znajdują zastosowanie w przenośnikach oraz napędach krzywkowych. Występują w odmianie szerokiej oraz wąskiej. W przypadku możliwości wystąpienia niewspółosiowości, zaleca się zastosowanie rolek z kulistą powierzchnią bieżną.

Rolki nośne

Rolki nośne są ogólnie ujmując łożyskami igiełkowymi lub też czasami walcowymi wyposażonymi w grubościenny pierścień zewnętrzną bieżnię o kształcie kulistym. Są produktami gotowymi do montażu oraz fabrycznie wypełnione smarem plastycznym. Najczęściej stosowane są w napędach krzywkowych, podnośnikach czy prowadnicach. Na rynku dostępne są rolki nośne z pierścieniem bocznym lub bez.

Rolki popychaczy

Podobnie jak rolki nośne, konstrukcja rolek popychaczy oparta jest o łożyska igiełkowe lub walcowe dodatkowo wyposażona w grubościenny pierścień zewnętrzny. Jednak zamiast pierścienia wewnętrznego, rolki popychaczy wyposażone są w gwintowany sworzeń, co umożliwia bezproblemowy montaż do elementów maszyny przy pomocy nakrętki sześciokątnej. Prowadzenie osiowe pierścienia zewnętrznego zapewnia stały kołnierz na łbie sworznia oraz pierścień boczny wtłoczony na sworzeń lub zestaw wałeczków.

Rolki popychaczy są gotowymi do montażu, fabrycznie wypełnionymi smarem zespołami, które znajdują zastosowanie w przenośnikach, prowadnicach oraz napędach krzywkowych. Rolki popychaczy dostępne są w kilku odmianach konstrukcyjnych różniących się konstrukcją wewnętrzną.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Projektowanie łożysk - pasowanie

Projektowanie łożysk - pasowanie


Autor: Martino Mistrz


Podczas projektowania łożyskowań, dochodzi się do kroku, w którym należy dobrać odpowiednie luzy wewnętrzne łożyska oraz jego pasowania. Aby odpowiednio wykonać ten proces, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki: prędkość obrotową, charakter obciążenia, rodzaj obciążenia.


Prędkość obrotowa

Podczas doboru pasowania bardzo ważnym czynnikiem jest prędkość obrotowa, jaką rozwija łożysko. Szczególnie ważne jest to w przypadku łożysk szybkoobrotowych gdzie pasowanie ciasne jest podstawowym warunkiem umożliwiającym prawidłową pracę. Uniemożliwia pracę bez drgań oraz wibracji oraz utrzymuje wymagane parametry prowadzenia łożyska.

Charakter obciążenia

Wartość oraz charakter obciążenia ma znaczący wpływ na dobór odpowiedniego pasowania łożyska. Brak tutaj tabelarycznych wartości, czy precyzyjnie określonych danych, jednak istnieje kilka ogólno przyjętych reguł. Pasowanie w oprawie zależne jest od przenoszonych obciążeń, dlatego dobierane jest w zależności od ich rodzaju – osiowych, promieniowych czy złożonych.

W przypadku zastosowania dwóch typów łożysk – wzdłużnych oraz poprzecznych, które każde z osobna odpowiedzialne są za przenoszenie obciążeń odpowiednio osiowych oraz promieniowych, ważne jest aby pasowanie było na tyle luźne, aby otwór oprawy nie miał bezpośredniego kontaktu z pierścieniem zewnętrznym. Ta sama zasada tyczy się łożysk kulkowych skośnych czy łożysk baryłkowych. W przypadku występowania obciążeń złożonych (osiowych oraz promieniowych), pasowanie dobiera się tak jak dla łożysk poprzecznych.

Rodzaj obciążenia

Podczas pracy łożyska, działa na nie chwilowe punktowe obciążenie tzw. obciążenie wirujące. Rozróżnia się je na dwie podstawowe odmiany – gdzie wszystkie miejsca na bieżni obciążane są podczas wykonywania jednego obrotu przez łożysko, oraz gdzie obciążenie wykonuje ruch wahadłowy obciążając tylko wybrane punkty bieżni. W takim wypadku pierścień wewnętrzny łożyska bezwzględnie musi być pasowany ciasno, ponieważ w innym wypadku, może dojść do tzw. pełzania czyli mimowolnego obrotu pierścienia co znacząco przyspiesza zużycie łożyska. Jeżeli obciążenia posiadają charakter udarowy lub oscylacyjny, pożądane jest ciasne osadzenie zarówno pierścienia wewnętrznego jak i zewnętrznego, co znacząco utrudnia proces montażu oraz ewentualnego demontażu podczas wymiany łożyska.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

sobota, 9 lipca 2016

Kaizen

Kaizen


Autor: Piotr Henke


Japoński termin kaizen (dosłownie lepszy sposób - better way) tłumaczy się jako ciągłe doskonalenie czy ulepszanie (continuing improvements / continuous im­provements / ongoing improvements).


Właściwa przedsiębiorstwom japońskim stra­tegia dążenia do stałych usprawnień dotyczyła początkowo jedynie czynności wy­twórczych, później jednak objęła wszystkie procesy (a także wszystkich pracow­ników i wszystkich kierowników) przedsiębiorstwa. Jej istotą (w odróżnieniu od strategii innowacji, czyli poszukiwania nowego sposobu - finding a different way, która nb. też jest niezbędna, jeżeli przedsiębiorstwo ma istnieć i się rozwijać) jest koncentracja na małych, ale kumulujących się ulepszeniach (poszukiwanie lepszego sposobu - finding a better way), co z czasem prowadzi do istotnej przewagi konurencyjnej przedsiębiorstwa (sytuację taką można porównać do jednej z bajek Ezopa, w której wytrwały żółw wygrywa wyścig z leniwym i zbyt pewnym siebie zającem; w wersji angielskiej Slow and steady wins the race). Zob. Masaaki Imai, KAIZEN (Ky'zen). The Key to Japan's Competitive Success, McGraw-Hill Pub­lishing Company, New York 1986 oraz tenże, Gemba Kaizen: A Commonsense, Low-Cost Approach to Management, McGraw-Hill Publishing Company, New York 1997.

Zgodnie ze strategią kaizen, żaden dzień nie powinien przejść bez jakiegoś ulep­szenia dokonanego w jakiejś części przedsiębiorstwa. Przekonanie o potrzebie nie­kończących się ulepszeń jest głęboko zakorzenione w japońskiej mentalności. Stare japońskie powiedzenie głosi: Należy dokładnie się przyjrzeć przyjacielowi, którego nie widziało się przez trzy dni, aby dostrzec zmiany, jakie go dotknęły. (W wersji angielskiej: If a man has not been seen for three days, his friends should take a good look at him to see what changes have befallen him). Wynika z tego, że zmiany zachodzą (mogą zachodzić) w krótkim czasie i należy umieć je dostrzegać.

Wielkim zwolennikiem koncepcji stałego doskonalenia się organizacji jest amerykański guru zarządzania Peter F. Drucker (ur. 1909). Jego słynny aforyzm gło­si: "Jedyną stałą rzeczą w organizacji jest zmiana", a praca Innowacja i przedsię­biorczość. Praktyka i zasady, przekł. Andrzej Ehrlich, Polskie Wydawnictwo Eko­nomiczne, Warszawa 1992 jest pochwałą stosowania w praktyce teorii, idei i pomysłów, które "nadają zasobom możliwości tworzenia bogactwa". W tejże pracy P. F. Drucker pisze: "Łaciński poeta nazwał istotę ludzką rerum novarum cupidus (żądną rzeczy nowych). Zarządzanie przedsiębiorcze musi spowodować, żeby każdy kierownik w przedsiębiorstwie był rerum novarum cupidus".

Strategię kaizen i strategię wielkich innowacji czy reform stara się pogodzić profesor zarządzania Eric Abrahamson, proponując nowe, pośrednie podejście do zarządzania zmianami w organizacji, nazwane dynamiczną stabilizacją, zob. tegoż, Bezbolesne zarządzanie zmianą, "Harvard Business Review", Polska, lipiec 2003.


PPAP

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Dmuchawy Roots napędzane falownikiem

Dmuchawy Roots napędzane falownikiem


Autor: Waldemar Bukalski


Coraz częściej wykorzystywane dmuchawy do napowietrzania ścieków. Konstrukcja dmuchaw Roots, oparta jest na wyporowym obrotowym stopniu sprężającym zawierającym dwa profilowane rotory o trzech występach w każdym, komorę sprężania i przekładnię. Aby zaoszczędzić energię i zmniejszyć zużycie mechaniczne stosujemy napędy falownikowe.


Szafa zawiera falownik z zabezpieczeniami, wyłącznik główny, przełączniki wyboru trybu pracy, potencjometr lokalny, wyłącznik awaryjny. Wszystkie sygnały zakłóceń oraz wybranego trybu pracy przekazywane są do systemu nadrzędnego. System ten zarządza pracą falownika w zależności od otrzymywanych sygnałów poziomu zawartości tlenu oraz zlicza czas pracy dmuchaw, generuje ostrzeżenia o przekroczeniu czasu konserwacji, wymiany oleju, filtrów itd.

Falowniki dmuchawy Roots

W trybie pracy automatycznej, falownik pracuje zgodnie z algorytmem zapisanym w systemie nadrzędnym. Mierzony poziom tlenu jest porównywany z mierzonym nadciśnieniem w rurociągu napowietrzania i tak reguluje obrotami dmuchawy Roots-a aby osiągnąć optymalne napowietrzanie ścieków przy jak najniższych obrotach (zakres częstotliwości pracy od 20 do 55 Hz). Zmniejszanie obrotów dmuchawy zmniejsza jednocześnie zużycie energii elektrycznej co w długotrwałej pracy może przynieść wymierne efekty finansowe i redukcję opłat nawet do 30%.

Niezmiernie ważnym elementem przemawiającym za zastosowaniem falownika w układzie napędowym dmuchawy, jest zmniejszenie kilkakrotne zużywania się mechanizmów dmuchawy. Łagodny rozruch zgodny z ustawioną rampą czasową w falowniku, nie powoduje udarów mechanicznych przy starcie silnika, jego równomierną pracę przy łagodnym narastaniu obrotów oraz jego wychamowywaniu.

W przypadku sterowania lokalnego, falowniki i ich systemy wyposażone są w przełącznik trybu pracy lokalnej. Po ustawieniu tego trybu, falownik sterowany jest przez potencjometr lub zadajnik elektroniczny. Na wyświetlaczu zainstalowanym na elewacji szafy, można obserwować częśtotliwość lub obroty pracy dmuchawy.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Podstawowe zasady smarowania łożysk

Podstawowe zasady smarowania łożysk


Autor: Martino Mistrz


Łożyska toczne, z racji swojej konstrukcji oraz bezpośredniego kontaktu elementów tocznych z pierścieniami, muszą być smarowane. W przeciwnym wypadku, ich trwałość uległaby znaczącemu skróceniu. Środek smarujący tworzy warstwę, która zmniejsza zużycie cierne powierzchni oraz równocześnie chroni przed korozją.


Błędy smarowania

Niewłaściwe smarowanie powoduje ponad 50% uszkodzeń łożysk tocznych. Nieodpowiednie dobranie smaru wraz z brakiem przestrzegania zasad czystości powoduje przyspieszone zużycie ścierne. To z kolei powoduje zwiększenie się luzów pomiędzy elementami łożyska a w konsekwencji do powstania drgań, które znacząco skracają jego żywotność. Błędne dobranie środka smarnego może doprowadzić również do ponadprzeciętnego wzrostu temperatury roboczej łożyska, co prowadzi również do jego przyspieszonej awarii. Łożyska mogą być smarowane na dwa sposoby: smarem plastycznym, olejem.

Smar plastyczny

To środek, którego konsystencja może przybierać formy od półpłynnej do stałej. W większości przypadków, łożyska smarowane są smarem plastycznym. Na rynku dostępnych jest kilka odmian smarów, których nazwy zazwyczaj uzależnione są zagęszczacza, jak np. smar litowy czy smar sodowy. Najważniejszym parametrem oceniającym smar jest klasa jego konsystencji. Określa ona zależność pomiędzy zmianą konsystencji w zależności od temperatury pracy. Zbyt rzadki smar może zacząć wyciekać, z kolei zbyt gęsty, zalegać i utrudniać ruch łożyska. Klasy konsystencji określa się w skali od 1 do 3 – gdzie 1 oznacza smar bardziej płynny, używany gdy zachodzi potrzeba podawania smaru przez układ smarowania, a 3 twardszy, stosowane do łożysk dużych, które pracują w warunkach znacznych drgań. W nazwach smarów podawane jest liczba, która określa klasę konsystencji.

Dobór smaru

Dokonując doboru smaru, trzeba pamiętać, że należy zwrócić uwagę na rodzaj oraz wielkość łożyska, temperaturę, prędkości obrotowe oraz występujące obciążenia. Najważniejszą funkcją, jaką spełniać ma smar plastyczny, to wytworzenie warstwy smarnej o odpowiedniej zdolności nośnej. Do łożysk szybkoobrotowych, używany jest smar, którego skład opiera się na oleju syntetycznym o małej lepkości. Natomiast do łożysk pracujących na niskich obrotach bądź przy ruchach oscylacyjnych, zaleca się stosowanie smaru opartego o grafit lub dwusiarczek molibdenu.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Tuleje i nakrętki łożyskowe - informacje

Tuleje i nakrętki łożyskowe - informacje


Autor: Martino Mistrz


Na rynku dostępnych jest wiele odmian tulei, najpopularniejsze z nich to tuleje wciągane oraz wciskane. Stosowane one są do montażu oraz ustalenia położenia łożysk na osadzeniach walcowych. Nakrętki łożyskowe dostępne są jako nakrętki tulei lub nakrętki wału, ułatwiają również montaż łożysk na np. czopach stożkowych.


Tuleje wciskane

Tuleje wciskane zazwyczaj używane są do montażu łożysk z otworem stożkowym na osadzeniach walcowych występujących w wałach stopniowanych. Tuleja wciskana jest do przylegającego do kołnierza wału otworu łożyska. Położenie tulei ustala się przy pomocy nakrętki. Tuleje wciskane należy wcisnąć do otworu łożyska aby zabezpieczyć łożysko na wale. Zadanie to wymaga zazwyczaj znacznej siły z tego powodu, aby ułatwić montaż bądź późniejszy demontaż łożyska na tulei wciskanej, zaleca się stosowanie nakrętki hydraulicznej.

Tuleje wciągane

Tuleje wciągane znajdują zastosowanie w przypadku ustalenia położenia łożyska z otworem stożkowym na osadzeniach walcowych. Mogą być używane jedynie w parze z wałami gładkimi lub stopniowanymi. Ich montaż jest łatwy oraz nie wymaga dodatkowych ustaleń położenia. Ustawienie pozycji łożyska do wału jest dowolne, jeżeli montaż odbywa się na wale gładkim, natomiast w przypadku montażu na wale stopniowanym, łożyska mogą być ustawione dokładnie osiowo za pomocą pierścienia oporowego.

Nakrętki łożyskowe

Nakrętki łożyskowe dostępne są w szerokim zakresie wymiarowym oraz wykonawczym, podstawowym podziałem jest rozróżnienie na nakrętki wału lub nakrętki tulei. Nakrętki łożyskowe mogą być blokowane na wale na 5 sposobów:

1. Podkładka zębata – to trwałe, nieskomplikowane oraz niezawodne mocowanie, podkładkę zaczepia się o rowek wpustowy na wale a następnie blokuje w danym położeniu poprzez zagięcie jednej z klapek podkładki w jedno z wycięć na obwodzie nakrętki.

2. Podkładka kształtowa – mocowane do nakrętek poprzez śrubę, odbywa się to poprzez wsunięcie w wycięcie nakrętki oraz rowek wpustowy wału.

3. Śruba blokująca – część gwintu nakrętki jest wciskana do gwintu na wale za pomocą śruby blokującej, ma to na celu zapobieganie ewentualnemu obracaniu się nakrętki,

4. Element blokujący – wkładka stalowa, która stanowi część gwintu nakrętki, jest dociskana przez wkręt dociskowy tak aby zapobiec ewentualnemu obracaniu się nakrętki,

5. Kołki blokujące – umieszczone są na obwodzie nakrętki, pod tym samym kątem jak powierzchnie nośne gwintu, kołki blokują nakrętkę oraz ustalają jej pozycję względem wału pod kątem prostym.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SONL - informacje

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SONL - informacje


Autor: Martino Mistrz


Oprawy stojące dzielone SONL zaprojektowane zostały do zabudowy łożysk, które pracują ze znacznymi prędkościami oraz w wysokiej temperaturze roboczej. Przeznaczone są do smarowania olejowego. Najczęściej stosowane są w kołach zamachowych, wentylatorach czy zasilaczach awaryjnych


Oprawy stojące dzielone SONL posiadają bardzo dobre uszczelnienie, które nawet w najcięższych warunkach pozwala uchronić oprawę przed wpływem zanieczyszczeń. Oprawy dostępne są w szerokim asortymencie rozmiarowym oraz wykonania, z łatwością można dobrać odpowiednią oprawę do danej aplikacji.

Smarowanie

Oprawy łożyskowe dzielone SONL posiadają głęboki zbiornik, który wypełnia najwyższej jakości olej, zapewniając w ten sposób utrzymywanie stale niskiej temperatury co przekłada się na niską awaryjność oraz osiąganie bardzo długich czasów eksploatacji oprawy. W przypadku pracy w ekstremalnych warunkach, dostępne są dodatkowe elementy chłodzące, które równocześnie umożliwiają dokładną kontrolę temperatury oleju w oprawie. Oprawa stojąca dzielona SONL wyposażona jest w wewnętrzny pierścień, którego zadaniem jest rozprowadzanie oleju oraz ułatwienie jego przepływu wewnątrz oprawy. Kontrolę poziomu oleju oraz ułatwiają specjalne oznaczenia oraz wskaźniki, w które wyposażona jest oprawa. Ponadto oprawa wyposażona jest w magnetyczną zatyczkę, która przyciąga metalowe opiłki oraz cząstki powstałe podczas pracy, chroniąc w ten sposób cały zespół oraz znacząco wydłużając jego trwałość.

Montaż

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SONL posiadają bardzo małą ilość elementów, ilość części została zredukowana do minimum, ułatwiając w ten sposób montaż. Położenie oprawy może być z łatwością regulowane, ponieważ jej podstawa ma kształt prostokąta, a na ściankach bocznych odlane zostały oznaczenia wskazujące środek otworu oprawy. Oprawa skręcana jest za pomocą śrub, które nie wymagają specjalistycznych narzędzi czy znacznej siły do ich wkręcenia. Skręcenie dwóch części oprawy możliwe jest za pomocą rąk. Ułatwia to również ewentualne rozkręcanie pokrywy od podstawy w przypadku czynności serwisowych. Aby dodatkowo ułatwić obsługę, w pokrywie zamontowana jest śruba oczkowa.

Rodzaje

Oprawy stojące dzielone SONL dostępne są w odmianach:

- seria SONL do łożysk na tulejach wciąganych,

- seria SONL do łożysk z otworem walcowym.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Duże oprawy łożyskowe stojące dzielone SNL - informacje

Duże oprawy łożyskowe stojące dzielone SNL - informacje


Autor: Martino Mistrz


Duże oprawy stojące dzielone SNL to typowe oprawy do łożysk na wały o średnicach o rozmiarze minimum 115mm. Oprawy takie posiadają cztery otwory, umożliwiające przymocowanie do podłoża, śruby oczkowe, ułatwiające przemieszczanie oprawy. Oprawa dzieli się w płaszczyźnie poziomej.


Uszczelnienie

Do każdej oprawy przeznaczony jest szeroki wybór uszczelnień, opierający się o standardowe produkty, bądź zbudowane na specjalne zamówienie. Możliwe jest również zastosowanie specjalnych pokryw zamykających, które skutecznie ograniczają wpływ warunków zewnętrznych oraz zanieczyszczeń na pracę zespołu.

Podstawa

Podstawa oprawy łożyskowej dzielonej, wzmocniona jest poprzez konstrukcję żebrową oraz za pomocą dodatkowych ilości materiału obecnego dookoła otworów mocujących, poprawiając w ten sposób osadzenie na podłożu. Możliwe jest przeprowadzenie wstępnego napięcia śrub mocujących w celu poprawienia ustalenia położenia oprawy, bez obawy o odkształcenia oprawy.

Smarowanie

Duże oprawy łożyskowe stojące dzielone SNL posiadają nagwintowane otwory tak aby możliwe było zamontowanie dodatkowych smarowniczek. Otwory znajdują się na pokrywie oprawy oraz na jej bocznej powierzchni. Miejsce w których powinny być zamontowane smarowniczki, są wyraźnie naznaczone poprzez odlewane wgłębienia na pokrywie oprawy.

Czujniki

Jeżeli istnieje taka potrzeba, możliwe jest zamontowanie dodatkowych czujników kontrolujących pracę urządzenia. Płaskie powierzchnie umożliwiają pewny montaż, który zapewnia prawidłowy odczyt z czujników diagnostycznych.

Montaż

Śruby, którymi przykręcona jest pokrywa, można z łatwością odkręcić. Zdjęcie pokrywy jest znacząco ułatwione za sprawą wycięć do jej podważania. Prostokątny kształt oprawy oraz oznaczenie jej środka, prostopadłego od osi oprawy, ułatwiają regulację położenia.

Znakowanie

Pokrywa oraz podstawa oprawy są ściśle dopasowane do siebie, z tego powodu nie istnieje możliwość, jak miało to miejsce w przypadku pokryw małogabarytowych, ich dowolne zamienianie. Aby zniwelować możliwość wystąpienia pomyłki, ten sam numer seryjny widoczny jest zarówno na dolnej jak i na górnej części oprawy.

Rodzaje

Duże oprawy stojące dzielone SNL dostępne są w wersji:

- seria dużych opraw SNL do łożysk na tulejach wciąganych, z uszczelnieniami standardowymi,

- seria dużych opraw SNL do łożysk na tulejach wciąganych, z uszczelnieniami olejowymi,

- seria dużych opraw SNL do łożysk z otworem walcowym, z uszczelnieniami standardowymi


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SNL - informacje

Oprawy łożyskowe stojące dzielone SNL - informacje


Autor: Martino Mistrz


Oprawy stojące dzielone SNL, których rozmiar nie przekracza 32, tworzą najpopularniejszą grupę opraw łożyskowych. Nadają się do wałów o średnicy z przedziału od 20mm do 160mm. Ich uniwersalna konstrukcja znacząco ułatwia dopasowanie do większości aplikacji,


Dzięki czemu unika się stosowania nietypowych, a zarazem drogich opraw stojących wykonywanych na specjalne zamówienie.Oprawy łożyskowe dzielone, jak nazwa wskazuje, są dzielone w płaszczyźnie poziomej, posiadają od dwóch do czterech otworów montażowych zlokalizowanych w podstawie, przeznaczonych pod śruby przyłączeniowe.

Moduły

Oprawy łożyskowe dzielone SNL składają się opraw, podobnych pod względem konstrukcyjnym, jednak o różnych rozmiarach. Dzięki możliwości łączenia opraw z szeroką gamą uszczelnień, powstaje wiele odmian oraz wariantów wykonania opraw stojących, należących do standardowego zakresu rozmiarowego.

Podstawa

Podstawa oprawy stojącej dzielonej, wzmocniona jest poprzez konstrukcję żebrową oraz dodatkowych ilości materiału obecne dookoła otworów mocujących, poprawiając w ten sposób osadzenie na podłożu. Możliwe jest napięcie śrub mocujących w celu poprawienia ustalenia położenia oprawy, bez obawy o odkształcenia oprawy.

Mocowania

Oprawy stojące dzielone SNL posiadają w zależności od rozmiaru od dwóch do czterech otworów mocujących. W przypadku małych opraw, w których występują jedynie dwa otwory, możliwe jest dodatkowe wywiercenie kolejnej pary w celu poprawienia stabilności mocowania.

Odprowadzanie ciepła

Unikalne ożebrowanie konstrukcji, oprócz jej wzmocnienia, zapewnia również polepszone odprowadzanie ciepła. Żebra obecne przy podstawie zapewnia dodatkową powierzchnię styku z podłożem, umożliwiając w ten sposób poprawę w chłodzeniu.

Dodatkowe smarowanie

Wszystkie oprawy stojące dzielone SNL na pokrywie posiadają dwa nagwintowane otwory, które umożliwiają montaż smarowniczki. W przypadku, gdy wymagany jest montaż dodatkowej smarowniczki, podobnie jak miało to miejsce przy otworach montażowych, wyznaczone są dodatkowe miejsca na wykonanie otworów pozwalających na jej montaż.

Montaż

Aby ułatwić oraz usprawnić proces montażu oraz ustawiania oprawy stojącej, na powierzchniach bocznych oraz czołowych obecne są linie, które wskazują położenie osi otworu oraz położenie płaszczyzny prostopadłej do osi oprawy.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Oprawy łożyskowe - budowa, rodzaje oraz właściwości

Oprawy łożyskowe - budowa, rodzaje oraz właściwości


Autor: Martino Mistrz


Oprawy łożyskowe przeznaczone są do wykonania zabudowy łożysk. Ze względu na konstrukcję, która wymusza użycie dwóch łożysk na końcach wału, oprawy łożyskowe stosuje się wyłącznie z łożyskami wahliwymi.


Budowa

Oprawy łożyskowe to konstrukcje rozłączne, najczęściej wyprodukowane z żeliwa szarego, ale spotykane są również odmiany wykonane z żeliwa sferoidalnego bądź staliwa. Zwyczajowo posiadają otwory smarowe z możliwością zwiększenia ich ilości. Oprawy łożyskowe stosuje się najczęściej z łożyskami typu:

- łożyska kulkowe wahliwe,

- łożyska baryłkowe,

- łożyska CARB.

Inne łożyska nie mogą być stosowane ze względu na trudność wyosiowania układu, którą powoduje obecność łożysk na obu jego końcach. Jeżeli w układzie występują dwie oprawy, jedno z nich powinno zawierać łożysko ustalające, a drugie – łożysko ustalające. Jeżeli odległość pomiędzy łożyskami jest nieduża, można skorzystać z metody dwustronnego ustalenia.

Dwustronne ustalenie

W przypadku łożyskowań nastawnych, jedno z łożysk ustala wał w położeniu osiowym w jednym kierunku, a drugie łożysko w kierunku przeciwnym. Rozwiązanie to nazywane jest „dwustronnym ustaleniem” i jest stosowane w przypadku aplikacji łożysk na krótki wał.

Osadzenie

Osadzenie łożyska w oprawie zwyczajowo posiada należytą szerokość, która umożliwia przemieszczenie osiowe łożyska w oprawie. Umieszczenie pierścieni ustalających pomaga stworzyć węzły ustalające. Bardzo często oprawy posiadają różne wykonania dostosowane do aplikacji łożyska ustalającego lub łożyska swobodnego. Oprawy, dzięki swojej konstrukcji, zapewniają możliwość mocowania łożyska na wale na kilka sposobów:

- na tulei wciąganej na wale stopniowanym,

- na tulei wciąganej na wale gładkim,

- na tulei wciskanej na wale stopniowanym,

- na walcowym osadzeniu na wale stopniowanym.

Rodzaje

Oprawy łożyskowe dzielą się na:

- oprawy stojące dzielone,

- oprawy stojące niedzielone (jednoczęściowe),

- oprawy kołnierzowe,

- oprawy naciągowe.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Zastosowanie falownika do pompy głębinowej

Zastosowanie falownika do pompy głębinowej


Autor: Waldemar Bukalski


Nowoczesne pompy głębinowe mogą a nawet powinny być zasilane przez falowniki. Zastosowanie falownika daje wymierne korzyści takie jak: zmniejszenie zużycia pompy, dostosowanie ciśnienia w instalacji a co najważniejsze zmniejszenie zużycia energii elektrycznej.


Surowa woda wydobywana jest ze studni głębinowych skąd trafia do zbiorników wyrównawczych i stacji uzdatniania wody. Zadaniem falownika jest utrzymywanie stałego ciśnienia wody w instalacji i w przypadku kiedy ciśnienie jest na stałym poziomie (bez spadków) po zaprogramowanym w falowniku czasie - "uśpienie" pompy czyli zminimalizowanie pracy pompy aż do jej wyłączenia. W chwili rozpoznania zmniejszenia się ciśnienia, falownik zostaje "obudzony" i przystępuje do pracy według wartości zadanej. W takim przypadku zastosować należy wbudowany w falownik regulator PID z odpowiednimi nastawami.

W przykładowej aplikacji do napędu pompy głębinowej zastosowano:
-falownik
-przetwornik ciśnienia 0...10Bar z wyjściem analogowym 4...20mA

Na poniższym schemacie zaprezentowano minimalne połączenia elektryczne

falownik_pompa_glebinowa

Przetwornik ciśnienia zainstalowany został poprzez zawór odcinający bezpośrednio na wylocie rurociągu, jego rolą jest zamiana ciśnienia wody na wielkość elektryczną. W tym przypadku jest to: 0 Bar=4mA a maksymalne ciśnienie 10 Bar=20mA. Oczywiście można zastosować przetwornik z wyjściem napięciowym 0..10V proporcjonalnie do ciśnienia.

Minimalna wartość 4mA pozwala na wykrycie uszkodzeń przetwornika lub przerwanie pętli prądowej (np. przez uszkodzenie kabla połączeniowego). W takim przypadku wartość prądu w obwodzie spada do zera i układ elektroniczny falownika wykrywa ten fakt powodując wyłączenie falownika i wyświetla odpowiedni komunikat.

W falowniku uruchomiony został regulator PID, zadaniem którego jest takie zarządzanie obrotami pompy aby utrzymać zadane ciśnienie w instalacji. Regulator ten posiada szerokie możliwości nastaw i jest bardo łatwy w podstawowej obsłudze. Dostarczane minimum sygnałów to:
- rzeczywista wartość ciśnienia w instalacji (z przetwornika ciśnienia)
- wartość zadana (w tym przypadku jest to zapamiętywana wartość podana z klawiatury falownika)

Zaletą prostoty tego zastosowania jest możliwość podawania wartości zadanej jako wartość rzeczywistą ciśnienia np. 5,5 Bar. Resztę "załatwia" falownik i regulator PID.

Po włączeniu zezwolenia na pracę falownika (START) falownik rozpoczyna pracę (zgodną z ustawioną rampą czasową wzrostu częstotliwości) dążąc do jak najszybszego ustalenia zadanego ciśnienia w instalacji w chwili osiągnięcia wartości zadanej zmniejsza i zwiększa obroty pompy tak aby utrzymywać stałe ciśnienie.

Jeżeli ciśnienie w instalacji utrzymuje się ponad zaprogramowany w falowniku czas (np. 10 minut) falownik obniża obroty do minimum a następnie przechodzi w stan "uśpienia" wyłącza się. Po obniżeniu się ciśnienia (wartość można programować) falownik "budzi się" i praca pompy zaczyna się na nowo. Taka praca pompy pozwala zaoszczędzić nawet do 40% energii elektrycznej. Falowniki obecnie produkowane zainstalowane w odpowiednich warunkach pozwalają na kilkunastoletnią bezawaryjną pracę.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Zespoły łożyskowe wałeczkowe - budowa, rodzaje oraz właściwości

Zespoły łożyskowe wałeczkowe - budowa, rodzaje oraz właściwości


Autor: Martino Mistrz


Zespoły łożyskowe wałeczkowe należą do rodziny zespołów łożyskowych, w odróżnieniu od kulkowych zespołów łożyskowych, tutaj zastosowano łożyska wałeczkowe. Z tego powodu jest to konstrukcja mogąca spełnić o wiele większe wymagania.


Zastosowanie

Zespoły łożyskowe wałeczkowe znajdują zastosowanie w przypadku pracy w ciężkich warunkach, z tego powodu muszą zapewnić niezawodne długotrwałe działanie, przenosić znaczne obciążenia oraz być łatwe do wymiany. Za sprawą szerokiego wachlarzu dostępnych wariantów, zespoły łożyskowe wałeczkowe dają niezwykłą swobodę w konstruowaniu gotowego rozwiązania łożyskowego. Tworzą bardzo dobre jakościowo oraz atrakcyjnie ekonomicznie rozwiązanie, które z powodzeniem spełni wymagania przerastające tradycyjne zespoły łożyskowe oparte o łożyska kulkowe. Najczęstsze zastosowanie zespołów łożyskowych wałeczkowych to: urządzenia rafineryjne, sprzęt górniczy, sprzęt hutniczy, przenośniki taśmowe, wentylatory, dmuchawy, mieszalniki, kruszarki, wagony, przenośniki łańcuchowe, pralnie.

Zalety

Zespoły łożyskowe wałeczkowe posiadają szereg zalet, co sprawia ze są tak popularnym rozwiązaniem, niektóre z nich to: z powodzeniem mogą być stosowane na zwykłych wałach ciągnionych o tzw. jakości handlowej, tworzą gotowy do zmontowania zespół, tzn. są nasmarowane, uszczelnione oraz posiadają właściwy luz, są odpowiednio chronione przed zanieczyszczeniami zarówno w czasie montażu jak i podczas pracy, z łatwością można je zamontować na wale, gwarantują pewne osadzenie, ich konstrukcja jest przystosowana do zamontowania dodatkowego osprzętu monitorującego, pozwalają zredukować zbędne koszty w postaci zamrożonej gotówki ponieważ potrzeba przechowywać jedynie jedną sztukę elementu łożyskującego.

Rodzaje

Zasadniczo, zespoły łożyskowe wałeczkowe rozróżnia się na:

- zespoły łożyskowe z oprawami stojącymi,

- zespoły łożyskowe z oprawami kołnierzowymi.

Budowa

Zespoły łożyskowe wałeczkowe składają się oprawy łożyskowej oraz łożyska baryłkowego, które są zdolne do kompensowania niewspółosiowości wału do oprawy. Gniazda łożyskowe znajdujące się w otworze oprawy są skonstruowane tak żeby łożysko mogło być zamontowane w sposób ustalony osiowo, lub ze swobodą przesuwu osiowego, tak aby mogły być zastosowane w węzłach łożyskowych swobodnych.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Zespoły łożyskowe kulkowe - budowa, rodzaje oraz właściwości

Zespoły łożyskowe kulkowe - budowa, rodzaje oraz właściwości


Autor: Martino Mistrz


Zespoły łożyskowe zawierające łożyska kulkowe z oprawami nazywane są również zespołami łożyskowymi Y. Zawierają one tradycyjne łożysko kulkowe samonastawne oraz oprawę łożyskową, posiadającą kulisty otwór o wklęsłym kształcie.


Rodzaje

Zespoły łożyskowe kulkowe dostępne są w kilku wariantach jako:

- zespoły łożyskowe Y z oprawami stojącymi,

- zespoły łożyskowe Y z oprawami kołnierzowymi,

- zespoły łożyskowe Y z oprawami naciągowymi.

Wszystkie odmiany zespołów łożyskowych produkowane są w oprawach wykonanych z:

- materiału kompozytowego – poliamid wzmacniany włóknem szklanym,

- żeliwa szarego,

- blachy stalowej.

W zespołach łożyskowych zawarte są łożyska kulkowe samonastawne, które to są zwykłymi łożyskami jednorzędowymi z obustronnym uszczelnieniem oraz poszerzonym pierścieniem jedno lub dwustronnie. Łożysko może być przymocowane do wału za pomocą:

- wkrętów mocujących,

- mimośrodowego pierścienia mocującego,

- tulei wciąganej.

Zastosowanie

Zespoły łożyskowe kulkowe stanowią bardzo efektywne rozwiązanie w bardzo przystępnej cenie. Za sprawą ich właściwości najczęściej znajdują zastosowanie w: maszynach tekstylnych, maszynach budowlanych, sprzętach rolniczych, przenośnikach, pralkach, urządzeniach AGD, urządzeniach do pakowania.

Właściwości

Zespoły łożyskowe to elementy gotowe do zamontowania, są fabrycznie uszczelnione oraz nasmarowane. Za sprawą budowy wieloczłonowej, umożliwiają kompensację bardzo małych niewspółosiowości. Za sprawą wielu rodzajów mocowań, zespoły łożyskowe są wyjątkowo wszechstronnym rozwiązaniem, możliwym do zastosowania w różnorodnych środowiskach. Dostępne są również wersje z dodatkowym uszczelnieniem, które skutecznie zapobiegają przez wpływem wszelkich zanieczyszczeń, pyłów czy wilgoci. Zalecane jest to szczególnie podczas zastosowania np. w młynach, kuźniach, odlewniach, zakładach chemicznych, maszynach budowlanych czy urządzeniach transportowych. Dodatkowe pokrywy uszczelniające mają za zadanie ochronę łożyska przed przedostawaniem się zanieczyszczeń z zewnątrz. Są one odporne na uderzenia. Sztywna jednoelementowa oprawa zapewnia stabilne warunki do pracy łożyska.

Podsumowując, zespoły łożyskowe kulkowe są rozwiązaniem oferującym szereg zalet przy zachowaniu korzystnej ceny za sprawą użytych do budowy standardowych łożysk kulkowych samonastawnych.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Tuleje ślizgowe - budowa, rodzaje oraz zastosowanie

Tuleje ślizgowe - budowa, rodzaje oraz zastosowanie


Autor: Martino Mistrz


Tuleje ślizgowe najczęściej wykonane są z kompozytów oraz włókien zwijanych. Na rynku dostępnych jest kilka odmian, które najczęściej różnią się użytymi do budowy materiałami oraz konstrukcją determinującą ich przeznaczenie.


Tuleje z materiału B/E

Są to suche tuleje ślizgowe wykonane z kompozytu trójwarstwowego. Najlepiej sprawdzą się w przypadku ruchów obrotowych oraz oscylacyjnych. Znakomicie znoszą pracę pod dużym obciążeniem promieniowym. Są całkowicie bezobsługowe oraz nie wymagają smarowania, najczęściej stosowane w przypadku ograniczonego miejsca na zabudowę.

Tuleje z materiału M

Są to kolejne suche tuleje ślizgowe wykonane z trójwarstwowego materiału kompozytowego, przeznaczone do aplikacji w przypadku występowania ruchów obrotowych, oscylacyjnych oraz liniowych pod obciążeniem promieniowym. Są konstrukcjami bezobsługowymi, najczęściej znajdującymi zastosowanie w przypadku ograniczonego miejsca zabudowy oraz gdy występuje niebezpieczeństwo występowania niewspółosiowości, znacznego zanieczyszczenia lub obciążeń krawędziowych.

Tuleje z włókien zwijanych FW

Tuleje suche z materiału kompozytowego składającego się z włókien zwijanych, przeznaczone są w przypadku występowania ruchów obrotowych i liniowych wraz z wysokimi obciążeniami promieniowymi. Najczęściej stosowane w przypadku pojawienia się obciążenia zmienne, oscylacyjne lub udarowe, oraz gdy możliwe jest działanie wysokich obciążeń krawędziowych. Spowodowane to może być ugięciem wału lub błędami niewspółosiowości

Tuleje kołnierzowe z materiału B/E

To suche tuleje ślizgowe wykonane z trójwarstwowego materiału kompozytowego z kołnierzem po jednej stronie. Najczęściej stosowane w przypadku ruchów obrotowych oraz oscylacyjnych pod równoczesnym obciążeniem promieniowym oraz osiowym jednokierunkowym. Są bezobsługowe oraz nie wymagają smarowania, stosowane często w miejscach gdzie przestrzeń na zabudowę jest ściśle ograniczona.

Podkładki wzdłużne

Podkładki wykonane są z trójwarstwowego materiału kompozytowego, sprawdzają się przy łożyskowaniach zapewniających ustalenie osiowe, są bezobsługowe oraz nie wymagają smarowania.

Taśmy

Zbudowane z trójwarstwowego materiału kompozytowego, mogą być tłoczone, cięte, gięte oraz na wszelki sposób dopasowywane do wymagań w danej aplikacji. Nadają się do zastosowań każdego typu, w których występuje tarcie ślizgowe suche.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Łożyska oczkowe - budowa, właściwości oraz rodzaje

Łożyska oczkowe - budowa, właściwości oraz rodzaje


Autor: Martino Mistrz


Łożyska oczkowe należą do rodziny łożysk ślizgowych. Podstawowym podziałem jest rozróżnienie ich na wersje wymagające obsługi, oraz to bezobsługowe. Są wyjątkowo odporne na zużycie, dlatego bardzo dobrze nadają się do zastosowania w przypadku występowania znacznych obciążeń o zmiennym kierunku.


Budowa

Łożyska oczkowe zbudowane są z obudowy, składającej się z głowicy oraz trzpienia, oraz łożyska ślizgowego przegubowego. Łożyska oczkowe dostępne są w wykonaniu z gwintowanym otworem lub trzpieniem, z gwintem lewym lub prawym. Dostępne są w wersji z połączeniem współpracujących powierzchni ślizgowych stal po stali lub stal po brązie. Łożyska typu stal po stali posiadają powierzchnie współpracujące, które są hartowane a następnie obrabiane oraz docierane. Łożyska typu stal po brązie posiadają pierścień wewnętrzny, który jest hartowany a następnie chromowany, oraz pierścień zewnętrzny wykonany z brązu.

Łożyska oczkowe bezobsługowe posiadają powierzchnie ślizgowe wykonane z nowoczesnych materiałów, które charakteryzują się wyjątkowo niskim tarciem. Tworzywo PTFE z dodatkiem dwusiarczku molibdenu wprasowywane jest w pierścień zewnętrzny łożyska. Pierścień wewnętrzny natomiast jest twardo chromowany a jego powierzchnia polerowana. W niektórych wersjach występuje dodatkowe uszczelnienie (uszczelki trące), które zapewniają ochronę przed wpływem zanieczyszczeń oraz warunków zewnętrznych.

Właściwości

Wszystkie rodzaje łożysk oczkowych wymagających obsługi należy regularnie smarować. Cechują się dużą odpornością na zużycie, z tego powodu idealnie nadają się do przenoszenia wysokich obciążeń o zmiennym kierunku. W przypadku łożyska stal po brązie, bardzo dobre właściwości zachowane zostają nawet w warunkach chwilowego niewystarczającego smarowania. Łożyska oczkowe bezobsługowe przeznaczone są przede wszystkim do aplikacji gdzie występują wysokie obciążenia o stałym kierunku.

Rodzaje

Łożyska oczkowe dostępne są w następujących wersjach:

- łożyska oczkowe stal po stali z gwintowanym otworem,

- łożyska oczkowe stal po stali z gwintowanym trzpieniem,

- łożyska oczkowe stal po stali z trzpieniem do przyspawania,

- łożyska oczkowe stal po brązie z gwintowanym otworem,

- łożyska oczkowe stal po brązie z gwintowanym trzpieniem,

- łożyska oczkowe stal po tkaninie PTFE,

- łożyska oczkowe stal po kompozyt PTFE


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Łożyska ślizgowe przegubowe skośne oraz wzdłużne - informacje

Łożyska ślizgowe przegubowe skośne oraz wzdłużne - informacje


Autor: Martino Mistrz


Łożyska ślizgowe przegubowe skośne oraz łożyska ślizgowe przegubowe wzdłużne mogą być omawiane jednocześnie z powodu znacznego podobieństwa konstrukcyjnego. W obu przypadkach powierzchnie ślizgowe są nachylone do osi łożyska


Budowa

Łożyska ślizgowe przegubowe skośne posiadają kuliste powierzchnie ślizgowe obecne na pierścieniu zewnętrznym oraz wewnętrznym, nachylone są one do osi łożyska pod pewnym kątem. Z tego powodu łożyska te nadają się do przenoszenia obciążeń złożonych tzn. promieniowych oraz osiowych.

Zbudowane najczęściej są z połączeniem współpracujących powierzchni ślizgowych stal wraz z kompozytem PTFE. Przeznaczone są do przenoszenia obciążeń o kierunku stałym. Cechują się bezobsługowością, jednak możliwe jest zwiększenie ochrony antykorozyjnej stosując smar litowy, który dodatkowo wydłuża trwałości eksploatacyjną łożyska. Pierścienie łożyska wykonane są ze stali węglowej chromowej, następnie są hartowane oraz szlifowane.

Warstwa ślizgowa z PTFE na pierścieniu zewnętrznym wykonana jest formowaniem wtryskowym, na pierścieniu wewnętrznym jedynie twardo chromowana i pokryta smarem plastycznym. Konstrukcja łożyska jest rozdzielna.

Właściwości

Pojedyncze łożyska ślizgowe skośne, mogą przenosić obciążenie działające wyłącznie w jednym kierunku. W przypadku występowania obciążeń promieniowych, w łożysku powstaje siła wzdłużna, która powinna być skompensowana siłą o podobnej wartości lecz o przeciwnym kierunku.

Z tego powodu łożyska ślizgowe przegubowe skośne bardzo często pracują w parach, przy czym jedno z nich ustawione jest przeciwną stroną. Jeżeli dwa łożyska ustawione są w taki sposób, że środki powierzchni kulistych zbiegają się, powstaje w ten sposób zespół łożysk potrafiący przenosić bardzo wysokie obciążenia promieniowe oraz osiowe w obu kierunkach. Łożyska ślizgowe przegubowe wzdłużne przeznaczone są głównie do przejmowania obciążeń wzdłużnych, nadają się również do przenoszenia obciążeń złożonych jednak w bardzo ograniczonym zakresie.

W przypadku występowania obciążenia złożonego składającego się z obciążenia promieniowego oraz wzdłużnego, obciążenie promieniowe nie powinno przekraczać połowy wartości obciążenia wzdłużnego.

Podsumowując, łożyska ślizgowe przegubowe skośne oraz wzdłużne cechują się niemal identyczną budową oraz bardzo podobnymi właściwościami, jednak ich zastosowanie oraz przeznaczenie jest odmienne.


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Łożyska ślizgowe przegubowe bezobsługowe - informacje

Łożyska ślizgowe przegubowe bezobsługowe - informacje


Autor: Martino Mistrz


Łożyska ślizgowe przegubowe bezobsługowe zbudowane są podobnie do tych wymagających obsługi, tzn. posiadają dwa odpowiednio wyprofilowane pierścienie, które są w stanie niwelować niewielkie ruchy regulacyjne miedzy wałem a oprawą. Wersje bezobsługowe, różnią się zastosowanymi materiałami które pokrywają powierzchnie.


Budowa

Za sprawą zastosowanych kompozytów, łożyska te są całkowicie bezobsługowe. Powoduje to, że z powodzeniem stosowane są w przypadku gdy krytycznym czynnikiem jest długotrwała praca niewymagająca konserwacji. Łożyska bezobsługowe w szczególność zalecane są przypadku, gdy występują wysokie obciążenia o niezmiennym kierunku. Zdolność przenoszenia obciążeń złożonych jest bardzo ograniczona. Łożyska ślizgowe przegubowe bezobsługowe dostępne są w następujących odmianach:

- połączenie powierzchni ślizgowych stal z kompozytem brązu spiekanego – zewnętrzny pierścień jest wykonany ze stali, warstwa ślizgowa stanowi integralną część i jest wykonana z kompozytu brązu spiekanego z dodatkiem dwusiarczku molibdenu, pierścień wewnętrzny wykonany jest ze stali węglowej, następnie szlifowany oraz chromowany w miejscu styku z drugim pierścieniem,

- połączenie powierzchni ślizgowych stal z kompozytem PTFE – cała wewnętrzna powierzchnia wyłożona jest wkładkami z polimeru, która wzmocniona jest włóknem szklanym zawierającym PTFE, wkładki są utrzymywane za pomocą powierzchni bocznych oraz dodatkowemu mocowaniu do pierścienia zewnętrznego, wybór PTFE nie jest przypadkowy, to materiał zapewniający znaczną nośność statyczną oraz odporność na zniszczenia,

- połączenie powierzchni ślizgowych stal z tkaniną PTFE – dokładnie taka sama konstrukcja, jedyną różnicą jest inna postać PTFE

W każdej z odmian, stal węglowa może zostać zastąpiona stalą nierdzewną.

Smarowanie

Łożyska fabrycznie wypełniane są smarem na cały okres użytkowania. Możliwe jest jednak uzupełnianie smaru, tak aby ich charakterystyka wracała do nowości. Aby ułatwić ewentualne smarowanie, łożyska ślizgowe wyposażone są standardowo w pierścieniowy rowek i otwory smarowe w obu pierścieniach. Ponadto pierścienie posiadają rowki wzdłużne które zwiększają ich zdolność smarowania oraz tworzą miejsce do osadzania się ewentualnych zanieczyszczeń czy efektów zużycia. Zaleca się również wypełnienie smarem przestrzeni wokół łożyska dla poprawy ochrony przed korozją oraz zapewnieniu dodatkowego uszczelnienia


http://bearing.pl/ - Wszystko na temat łożysk.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.